Δυστυχώς η πλειονότητα της πολιτικής εξουσίας, ειδικά της μνημονιακής, αδυνατεί ή μάλλον αδιαφορεί για το τι περνά ο απλός κόσμος. Αδιαφορούν ακόμη και για την εικόνα που βγάζουν προς τα έξω. Ξεδιάντροπες
συμπεριφορές που εξοργίζουν όλους όσοι υποφέρουν από τις δικές τους πολιτικές.
Βλέπουμε τις σημερινές «αριστερές» υπουργίνες λαμπερές (μόνο εξωτερικά), με τα πανάκριβα ντυσίματά τους, να συμπεριφέρονται σαν μεταλλαγμένες οντότητες, από άλλο πλανήτη.
Τα χιλιάδες βίντεο που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο, τις εκδικούνται γιατί θυμίζουν στην κοινωνία πως αυτές πριν από 2 χρόνια βρίσκονταν στα πεζοδρόμια με τις ντουντούκες, κυριολεκτικά ξεμαλλιασμένες, να υπόσχονται το σκίσιμο του μνημονίου, ενώ σήμερα μετά από καλή δόση κομμωτηρίου, συναντιούνται στο Hilton με την Τρόικα και ορίζουν τις (μαύρες) τύχες μας.
Είναι δε τόσο το θράσος τους και η δίψα τους για χλιδή και εξουσία, που τη μία ημέρα ψεκάζουν τους συνταξιούχους με χημικά έξω από το Μαξίμου και την επομένη κάνουν πάρτυ μέσα στο υπερπολυτελές κυβερνητικό κτίριο με τις μελωδίες του πιανίστα Ζουράρι.
Μία εικόνα χίλιες λέξεις για την κατάντια και τη σήψη του δόγματος της «ηθικής» κεντροαριστεράς, που κυβερνά από το 1981 με διαφορετικά λογότυπα και κουστούμια.
Όλα αυτά δεν θα είχαν κανένα νόημα, αν η Ελλάδα ευημερούσε. Όμως χιλιάδες μετακλητοί, εκατοντάδες γενικοί γραμματείς, δεκάδες υπουργοί και πολλές εκατοντάδες αστυνομικοί να τους προσέχουν, φτιάχνουν το χάρτη της αριστερής πανάκριβης κουλτούρας που σπαταλά το δημόσιο χρήμα του διαλυμένου Ελληνικού λαού για τη δική τους «δεξιά» καλοπέραση.
Μέσα σε όλο αυτό τον παραλογισμό του προκλητικού αριστερού life style, εντάσσεται και το ταξίδι του Αλέξη Τσίπρα στην Κούβα.
Σε δύο σημεία θα σταθούμε:
Πρώτον το γεωπολιτικό. Τι σήμα στέλνει ο Αλέξης Τσίπρας, στη διεθνή κοινότητα για τις πολιτικές ορέξεις του και ποιους ακριβώς θέλει να κάνει συμμάχους, όταν την προηγούμενη εβδομάδα έστηνε επικοινωνιακή φιέστα για τον ερχομό του Ομπάμα και την επομένη στήνει την ίδια φιέστα για τον «χαμό» ενός αμφιλεγόμενου επαναστάτη – δικτάτορα που κατακρίθηκε ακόμη και από τον Τσε Γκεβάρα και που άφησε τη χώρα του βυθισμένη στην εξαθλίωση και την απομόνωση, την ίδια ώρα που αυτός ζούσε ως μεγιστάνας του δυτικού κόσμου; All time classic.
Δεύτερον το οικονομικό. Ο Αλέξης Τσίπρας και η παρέα του, έχει εξαναγκάσει την Ελλάδα στα αθλιότερα μέτρα από την εποχή έναρξης του μνημονίου. Από τότε δηλαδή που ο Γιώργος Παπανδρέου και πολλοί πρόθυμοι μετά από ένα οργανωμένο σχέδιο, παρέδωσαν την Ελλάδα στα ξένα και εγχώρια ληστρικά συμφέροντα, στην εθνική υποδούλωση.
Μετά από όλη αυτή την μιζέρια που έχει ζήσει η πατρίδα μας, ο Αλέξης Τσίπρας, αντιλήφθηκε πως έχοντας καταλάβει την έδρα του Μαξίμου, μπορεί να πάρει το πρωθυπουργικό αεροσκάφος που ανήκει σε όλους τους Έλληνες, που σε ώρες ανάγκης σώζει και ζωές και να ταξιδέψει στην Κούβα για να τιμήσει τον «σύντροφο» ίνδαλμά του των επαναστάσεων.
Και δεν συζητούμε ότι ο Αλέξης Τσίπρας, βρήκε την ευκαιρία να επισκεφτεί δωρεάν την Κούβα, όχι δεν πρόκειται να κάνουμε αυτή την μικρόψυχη σκέψη, για τον Αλέξη.
Θα δεχτούμε ότι η Ελλάδα ως γνήσια αριστερή χώρα που απελευθερώθηκε από τα δεξιά μνημόνια με τη βοήθεια των αριστερών του ΣΥΡΙΖΑ, οφείλει να αποδώσει τιμές στον πνευματικό της πατέρα Φιντέλ και να εμπνεύσει και τις άλλες χώρες του υπανάπτυκτου Νότου της Ευρώπης, να πράξουν το ίδιο. Να επαναστατήσουν… κατά της Μέρκελ και του Ολαντρέου!
Και πόσο κόστισε το ταξίδι του συντρόφου Αλέξη στην Κούβα για τα συλλυπητήρια στην οικογένεια του συντρόφου Φιντέλ; Πάρτε μολύβι και χαρτί… Αφήστε το, σας το γράφουμε εμείς, ετοιμαστείτε για το «κόπι πάστε».
Μία ώρα πτήσης με το κυβερνητικό Εμπραέρ κοστίζει το λιγότερο 5.500 ευρώ. Οι ώρες πτήσης για την Κούβα είναι περίπου 11, άρα για να πάει στην Κούβα ο Αλέξης, του «δανείσαμε» 60.500 ευρώ! Ε και για την επιστροφή να υποθέσουμε άλλα τόσα, εκτός αν έκοψε δρόμο από κάπου αλλού. Γιατί θέλαμε να επιστρέψει να συνεχίσει τη διάσωση της Ελλάδας.
Το κόστος της πτήσης 121.000 ευρώ!
Κι επειδή η Ελληνική αποστολή και το πλήρωμα πρέπει να φάει και να κοιμηθεί στην Κούβα, να βάλουμε άλλες 5-6.000 ευρώ;
Να βάλουμε και άλλες 3-4.000 ευρώ που πήρε μαζί του φωτογράφους, κάμερες και κομμωτές; Αν ήταν κοινοί θνητοί θα την έβγαζαν και με 1.000… αλλά είπαμε αριστεροί.
Δεν υπολογίσαμε τηλέφωνα, δορυφορικά κυκλώματα της ΕΡΤ κλπ. Το σύνολο χαλαρά 130.000 ευρώ!!
Πολλά είναι; Και λίγα δίνουμε για να τιμήσουμε τον μεγάλο Φιντέλ Κάστρο που στάθηκε στο πλευρό της Ελλάδας τις ώρες της απελευθέρωσης από τα Μνημόνια και τις Τρόικες, τότε που ο Αλέξης έτριβε στη μούρη της Μέρκελ το χρέος με τις Γερμανικές αποζημιώσεις.
Αγαπητοί συνέλληνες, εσάς που σας δεσμεύουν τους λογαριασμούς για 500 ευρώ, που σας κόβουν το ρεύμα για 1.500 ευρώ και που σας παίρνουν το μαγαζί για 20.000 ευρώ εξαιτίας των φόρων που σας έχει φορτώσει (και) ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν αξίζει να δώσετε 130.000 ευρώ για να έχει η χώρα μας μία ζωηρή εκπροσώπηση στην κηδεία του συντρόφου Φιντέλ;
Τι κοινό έχουν λοιπόν ο Αλέξης Τσίπρας και ο Φιντέλ Κάστρο; Ανέβηκαν στην εξουσία με όχημα την επανάσταση και κατέληξαν να ζουν μέσα στη χλιδή εις βάρος των λαών που καταδυνάστευσαν.
Ίσως ο Αλέξης να αναζητά και ένα ακόμη κοινό με τον Κουβανό δικτάτορα. Ο σύντροφος Φιντέλ δεν επέτρεψε ποτέ τις εκλογές στην Κούβα. Ίσως, ο Αλέξης να σκέφτεται κάτι τέτοιο και για την Ελληνική Κούβα της Μεσογείου.
Ίδωμεν!
Υ.Γ.
1. Για αυτούς που θα σπεύσουν να πουν πως και οι προηγούμενοι, οι Σαμαράδες, τις ίδιες ανήθικες σπατάλες έκαναν, ίσως και να συμφωνήσουμε. Όμως αυτοί εδώ ήρθαν για να κάνουν κάτι διαφορετικό, όχι τα ίδια τρισχειρότερα και προκλητικότερα, μέσα στην κρίση που οι ίδιοι παρατείνουν!
2. Ο επικήδειος του Αλέξη όλα τα λεφτά: «Και αφήνει πίσω πολύτιμη κληρονομιά στον κουβανικό λαό: την παιδεία, στη εξάλειψη του αναλφαβητισμού, στην υγεία, στο επίπεδο των επιστημών και του πολιτισμού». Μα καλά, ο Αλέξης ιστορία που έμαθε; Δεν διάβασε για τις μαζικές δολοφονίες του Φιντέλ; Τι ζούμε;
Πηγή «Ο Κεντροδεξιός»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου