}
Follow us on Facebook
Powered by: Internetsmash
  • Αναδρομικά.

    Επιχείρηση της κυβέρνησης να κόψει αναδρομικά άνω των 20 μηνών.  Δεν βγαίνει ο... λογαριασμός και σκέφτονται επιστροφή με...
  • Η Άγκυρα φοβάται τη διχοτόμηση και την προσάρτηση: Αυτή είναι η Τουρκία, Αυτοί είναι οι Τούρκοι…

    Ο ισλαμιστής πρόεδρος της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν με τον κατοχικό ηγέτη Μουσταφά Ακιντζί. Φωτογραφία ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΠΡΟΕΔΡΙΑ Η Κυπριακή Δημοκρατία...
  • Γιατι κυρία μου; Ξέρετε τι καλή μανούλα είναι ο αριστερός;

    Το ποιος θα κάνει τον Μπαμπά θα ορίζεται με κλήρωση. Μετά την κατάργηση έπαρσης σημαίας, σημαιοφόρους κλπ. ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΛΕΙΠΕ...
  • ΕΙΝΑΙ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΙ ΟΛΟΙ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ! ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΞΑΝΑΔΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΦΛΟΓΑ, ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ "ΑΓΩΝΕΣ-ΜΑΪΜΟΥ"! ΑΝΤΙ ΝΑ ΤΙΜΩΡΗΣΟΥΝ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΧΑΡΑΚΤΕΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΙΜΩΡΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ! ΑΣ ΔΩΣΟΥΜΕ ΕΝΑ ΜΑΘΗΜΑ ΣΤΟΥΣ ΒΑΡΒΑΡΟΥΣ!

    ΑΙΣΧΟΣ ΑΛΗΤΗΡΙΩΝ ΕΥΡΩΠΑΙΩΝ! ΑΝΤΙ ΝΑ ΤΙΜΩΡΗΣΟΥΝ ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ΠΟΥ ΚΑΤΕΒΗΚΑΝ ΩΣ "MACEDONIA" ΤΙΜΩΡΗΣΑΝ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΜΑΣ ΟΜΑΔΑ ΠΟΥ ΑΡΝΗΘΗΚΕ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΑΣΧΕΙ...
  • ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΟΥ Η ΣΗΜΑΙΑ...

     Του Δημητρίου Νατσιού Δασκάλου Κιλκίς Πριν από 5 περίπου χρόνια έγραψα κάτι για τις παρελάσεις και την σημαία. Τώρα που τούτοι οι...
  • Γιατί ο Αλέξης απευθύνεται ξαφνικά στον ΣΥΡΙΖΑ του …4% και αγνοεί τις εθνικές ευαισθησίες της πλειοψηφίας;

     Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΑΡΒΑΛΙΑ  Υπάρχουν κάποιες φορές που βλέπω βουλή και αναρωτιέμαι σιωπηλά από μέσα μου, μην με ακούσουν και οι δίπλα: «ρε μπας...
  • Είναι ακατάλληλος

    Πολλές οι δυσλειτουργίες και τα προβλήματα στη χώρα, αλλά ο τομέας της Παιδείας ξεχωρίζει, καταρρίπτοντας το ένα αρνητικό ρεκόρ μετά το άλλο. Αν...
  • Ο Ερντογάν ζήτησε από τον Τσίπρα την αποχώρηση του Ελληνικού Στρατού από τα νησιά του Αιγαίου!

    Μία αναίτια συνάντηση του Τσίπρα με τον Ερντογάν οδηγεί σε δραματικές εξελίξεις στο Αιγαίο, στα ελληνοτουρκικά και το δικαίωμα της Ελλάδας στην...
  • Αν είσαι μάγκας βάλε στον Τραμπ εμβατήρια …των Γενίτσαρων

    Το άρθρο-καταπέλτης του γενναίου Τουρκοκύπριου Σενέρ Λεβέντ που ακολουθεί, αφορά την είδηση για το «στρατιωτικό εμβατήριο των γενιτσάρων» με το...
  • «Κούρεμα» 10% ακόμα και στις συντάξεις των 500 ευρώ

    «Μαχαίρι» έως 18% σε κύριες κι επικουρικές από το 2019 - Πόσο χάνουν οι συνταξιούχοι από την περικοπή των οικογενειακών επιδομάτων - Ποιες...
  • «Έλληνες γρηγορείτε»: «Το επόμενο κύμα θα χτυπήσει στην Κύπρο - Αν αντέξει, θα είναι πιο εύκολο να αντέξει και η Ελλάδα στο μεθεπόμενο, που θα χτυπήσει στις θάλασσές της»

    «Το επόμενο κύμα θα χτυπήσει στην Κύπρο. Αν αντέξει, θα είναι πιο εύκολο να αντέξει και η Ελλάδα στο μεθεπόμενο, που θα χτυπήσει στις θάλασσές...
  • Φωτιά παίρνει η Μέση Ανατολή: Η αμερικανική πρεσβεία στο Ισραήλ μετακομίζει στην Ιερουσαλήμ δίνοντας το έναυσμα για «γεγονότα» με τον ναό του Σολομώντα

    Φωτιά παίρνει και πάλι η Μέση Ανατολή καθώς ο Αμερικανός πρόεδρος Ν.Τραμπ έχει έτοιμη  την απόφαση για την μετακίνηση  της έδρας της...
  • Τουρκική απόβαση με δάκτυλο Ερντογάν στην αγροτική παραγωγή της Θράκης

     Η Τουρκία "χρησιμοποιεί"  τον Λεβέντ Σαδίκ, εκλεκτό τέκνο του Ταγίπ Ερντογάν μαζί με επίσημους κρατικούς φορείς της γείτονος...
  • Εκεί έξω, έχει ζωή, λιακάδες και ανθρώπους αληθινούς!

    Γεννιόμαστε μόνοι και πεθαίνουμε μόνοι. Ε, δεν είναι μαλακία να ζούμε και μόνοι; Δεν είναι μεγάλη μαλακία να αφήνουμε δολοφόνους ψυχών να...
  • ΟΥΑΟΥ. ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ...; Γιος μεγαλοστελεχών του Σύριζα ο ληστής της χρηματαποστολής στο Γεωπονικό ... - ΑΛΗΘΕΥΟΥΝ αυτα ονομα του ληστη ποτε θα το δωσει η αστυνομια?

    ΑΥΤΑ γραφουν στο διαδικτυο  και μαλιστα σε επισημη κομματικη ιστοσελίδα... ΥΠΟΥΡΓΕ της ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΗΣ τι λετε ειναι μαιμου αυτη η ειδηση ή...
  • Η ΡΑΤΣΑ ΜΑΣ

    “Οι πολιτικοί θα εφεύρουν φθηνά ψέματα, ρίχνοντας το φταίξιμο στο έθνος που περνάει μια κρίση, και η συνείδηση του κάθε ανθρώπου  θα...
  • Ηχηρή «απάντηση» Νετανιάχου σε Ερντογάν: Ο αγωγός Ισραήλ-Τουρκίας «πάει»…Αίγυπτο – Ερχεται ισχυρή αμερικανική ναυτική δύναμη στην περιοχή

    Δύο εναλλακτικά σχέδια μελετούν ΗΠΑ και Ισραήλ μετά τον νέο «λεκτικό πόλεμο» που ξέσπασε ανάμεσα σε Τελ Αβίβ και Άγκυρα με θέμα την...
  • ΕΜΠΡΟΣ ΣΤΗ ΝΕΑ ΕΥΡΩΠΗ ΜΕ ΕΝΑΝ ΨΥΧΟΠΑΘΗ ΚΑΙ ΜΙΑ ΠΑΙΔΟΦΙΛΗ

    Γράφει η Σουλτάνα Χειλαδάκη Στην πραγματικότητα οι προεδρικές εκλογές που έγιναν με τη νίκη του από το πουθενά, Εμανουέλ Μακρόν, ήταν...
  • ΒΟΜΒΑ: Ο ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ ΕΜΦΑΝΙΖΟΤΑΝ ΩΣ ΖΗΓΡΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΒΕΤΙΑ & ΑΝΟΙΓΕ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥΣ !!!

    ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΦΩΤΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΙΚΟ ΖΗΓΡΑΕνώ σύμφωνα με όσα αποκαλύπτει, ο Άκης Τσοχατζόπουλος με το διαβατήριο και το όνομα Ζήγρας έκανε...
  • Γρηγορείτε: το ισλαμικό κράτος απειλεί δήθεν την Αλβανία και το μυαλό του είναι η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ της Βορείου Ηπείρου.

    Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας Βράζει ο τόπος στα Δυτικά Βαλκάνια και ετοιμάζονται κάποιοι εγκληματίες για χοντρές προβοκάτσιες. Τους...
  • ΑΠΟΨΗ - Δεν καταλαβαίνουν κάποιοι Αλβανοί γιατί προστατεύουμε τα Σκόπια ενώ ομολογούν ότι τρέμουν τον στρατό μας

      Χρειάστηκε πρωτίστως ένας Κοτζιάς και βεβαίως κι ένας Καμμένος για να εμπεδώσουν ξανά οι Αλβανοί αυτό που είχαν «ξεχάσει», ότι δηλαδή η...
  • Τούρκος διπλωμάτης από το Προξενείο Θεσσαλονίκης «ανατίναξε» την ΜΙΤ για να σωθεί: «Κάρφωσε» όλα τα δίκτυα της Τουρκίας στη Β.Ελλάδα και τις «επαφές» με στελέχη της μουσουλμανικής μειονότητας!

    Νέες εξελίξεις στο θρίλερ της εξαφάνισης Τούρκων Διπλωματών από το Προξενείο Θεσσαλονίκης έρχονται να επιβεβαιώσουν το άρθρο μας με...
  • Ναύαρχος Χρηστίδης: “Ανησυχώ για θερμό επεισόδιο και για την αφέλεια των πολιτικών”! (Δείτε το Βίντεο)

    Ο Επίτιμος Α/ΓΕΝ Ναύαρχος  Κοσμάς Χρηστίδης,  μετά από πολύ καιρό αποφασίζει να μιλήσει δημόσια. Κι όσο μειλίχια κι αν είναι η ομιλία...
  • ΠΡΟΣΟΧΗ! Στο εξωτερικό μιλάνε για ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ…

    Dimitris Mpolsevikos Κάποιος φίλος με πληροφορεί πως στο εξωτερικό μιλάνε για ενδεχόμενο πραξικόπημα!!!! Έπιασα τον εαυτό μου για πρώτη φορά να...
  • ΜΕΣΟΣΤΑΘΜΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ (ΤΟ ΔΕΙΛΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ*, Η ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΕΝΟΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΠΙΝ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ)

    «J’ai vu des démocraties intervenir contre à peu près tout, sauf contre les fascismes» (André Malraux) (Είδα δημοκρατίες να παρεμβαίνουν σχεδόν...
  • Η «πολιτική του εκκρεμούς», ο Ερντογάν, οι ΗΠΑ και η Ρωσία

    Οι διπλωματικές «παλινωδίες» της Αγκυρας με φόντο Συρία και Κουρδικό Η στάση που τηρεί ο Ερντογάν σε μια σειρά από θέματα εξωτερικής πολιτικής της...
  • Η Ελλάδα έτοιμη για στρατιωτική επιχείρηση εκτός συνόρων: Στέλνουμε Στρατό για να προστατεύσουμε χριστιανικούς πληθυσμούς στη ΠΓΔΜ - Συναγερμός στο Πεντάγωνο και την ΕΥΠ

    Ετοιμη είναι η Ελλάδα να στείλει Στρατό στα Σκόπια για να προστατεύσει τους χριστιανικούς πληθυσμούς. Πρωταγωνιστικό ρόλο αναμένεται να...
  • Μπροστά στον εχθρό

    Γράφει ο Γιώργος Μαλούχος  Μια νέα καινοφανής πραγματικότητα διαμορφώνεται πλέον μετά τη χθεσινή πανηγυρική επιβεβαίωση κορυφής της νέας...
  • 300.000 Έλληνες στα Σκόπια, η ξεχασμένη ελληνική μειονότητα. ΜΙΑ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ : Διαβάστε όλοι. Δεν είχαν όλοι την τύχη να γεννηθούν μετά το '50 στην Ελλάδα ...

    Τον Φεβρουάριο του 2010 η εφημερίδα Espresso δημοσιεύει άρθρο με τίτλο: Αικατερίνη Βίδα: «Υπάρχουν 300.000 Ελληνες στα...
  • Ο Ζόραν Ζάεφ παραδέχτηκε ότι οι Σκοπιανοί δεν είναι αρχαίοι Μακεδόνες

    Ο αρχηγός της Σοσιαλδημοκρατικής Ένωσης   (SDSM) των Σκοπίων Ζόραν Ζάεφ, σε συνέντευξη που έδωσε την Τετάρτη το πρωί σε εκπομπή του...

Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2016

Η ΓΕΝΙA ΤΟΥ 40, 50, 60 ΚΑΙ 70 : Για θυμούνται οι παληοί ... και να μαθαίνουν οι νεώτεροι ...

Σύμφωνα με τις στατιστικές, αυτοί από εμάς που ήμασταν παιδιά τις δεκαετίες του '40, '50 , '60, και '70, πιθανόν δεν θα έπρεπε να είχαμε επιζήσει.

Οι κούνιες μας ήταν βαμμένες με γυαλιστερή λαδομπογιά με βάση το μόλυβδο. Τα πατώματα είχαν μωσαϊκό που σου περόνιαζε τα κόκκαλα κι οι κρεβατοκάμαρες ξύλινα πατώματα που τα γυάλιζαν με παρκετίνη, με κάτι βαρειές παρκετέζες και κάθε τόσο αγκίθες καρφωνόντουσαν στις ξυπόλητες πατουσες μας.
Οι παιδικές αρρώστιες έκαναν θραύση. Κάθε τόσο κι ένας φίλος ή συμμαθητής πάθαινε ιλαρά, κοκύτη, μαγουλάδες, ανεμοβλογιά.
Δεν είχαμε καπάκια ασφαλείας στα μπουκάλια με τα φάρμακα, ούτε καπάκια στις πρίζες του δωματίου, εκείνες τις σκούρες τις φτιαγμένες από βακελίτη.
Ζεσταινόμασταν με σóμπες με ξύλα η με… κάρβουνο, η με θερμάστρες πετρελαίου. Που να βρεθεί καλοριφέρ τότε.


Τηλέφωνο είχε ή σε κανένα θάλαμο του ΟΤΕ με κερματοδέκτη με εκείνες τις μάρκες τις χαραγμένες, ή στο περίπτερο της γειτονιάς, που είχε κρεμασμένα με μανταλάκια τα περιοδικά μας ο Μικρός Ηρωας κι ο Μικρός Σερίφης, Κλασσικά Εικονογραφημένα, κι ακόμα το Ρομάντζο, το Πάνθεον, το Ντομινό, η Βεντέττα, το  Πρώτο, το Εμπρός.
























Ακόμα ζητάω τη σοκολάτα ΙΟΝ αμυγδάλου του ταλήρου, ή τις πρώτες γκοφρέτες ΜΕΛΟ με τα χαρτάκια με τις φορεσιές και τις σημαίες των χωρών του κόσμου, ακόμα θυμάμαι το Γλυφιτζούρι κοκοράκι, το μαλλί της γριάς στα πρόχειρα λούνα παρκ, το φρεσκοψημένο ποπ κορν , τις καραμέλες γάλακτος τις τυλιγμένες στο χρυσό χαρτί, τις κατακόκκινες καραμέλες τσάρλεστον ,το πεστίλι πέτσα βερίκοκο , το αυθεντικό παστέλι, και το κάτασπρο μαντολάτο. Ακόμα θυμάμαι τη γεύση απ το καλαμπόκι και τα κάστανα και συγκινούμαι όταν βλέπω καστανάδες, λίγους πια και καλαμποκάδες σε κάνα πανηγύρι.
Χάθηκαν τα αυθεντικά σουβλάκια με τα ντονέρ και την ξεροψημένη πίτα και το κοκινοπίπερο.
Τα αστικά λεωφορεία Σκανια Βάμπις, Σκόντα, Βόλβο κι αργότερα Βritish Leyland και ΗΙΝΟ, είχαν τη μηχανή μέσα και ήταν συνήθως καλυμμένη με μπλέ δερμάτινα καπιτονέ καλύμματα. Βόγκαγαν κάθε φορά που ο οδηγός άλλαζε ταχύτητα. Καμμιά φορά είχε και μια θέση μπροστά δεξιά δίπλα στη μηχανή που ηταν η καλύτερη για τα παιδικά μας όνειρα. Υπήρχε και εισπράκτορας στριμωγμένος δίπλα στην πίσω πόρτα με το κλασσικό γκρί καπέλο με το γείσο, ένα πρωτόγονο μικρόφωνο κι έλεγε τις στάσεις ή φώναζε τέρμα τα μία και είκοσι. Θυμάστε εκείνες τις κερματοθήκες που έβαζε τα κέρματα και που τώρα τελευταία ξανάγιναν της μόδας;
Τα κίτρινα τρόλευ με τους οδηγούς και τους εισπράκτορες με τις καφέ στολές, κι εκείνο το περίεργο μηχανάκι με τη μανιβέλλα που έκοβε τα εισιτήρια.
Τα γκρίζα αμερικάνικα πελώρια ταξί με τα καθισματάκια που έπεφταν από τις πλάτες των μπροστινών καθισμάτων, γυρόφερναν ή άραζαν στις πιάτσες. Κι οι πειρατές, «ένα διφραγκάκι Σύνταγμα» τους έκοβαν το μεροκάματο.
Ποιος να έχει τότε Ι.Χ Οι λίγοι τυχεροί αγόραζαν VW σκαραβαίους, ή μεταχειρισμένα Consoul Cortina, Hansa, Wartburg, FIAT 1100, Opel Olympia. Θυμάστε τα Anglia, τα Peugeot 403, τα Renault 10 ή το Simca1000, με τα ανύπαρκτα καλοριφέρ και τα λιγνά λάστιχα.

Το γάλα μας το έφερνε
 ο γαλατάς ή μέσα σε γυάλινα μπουκάλια με αλουμινένια καπάκια ή μας το άδειαζε από μεγάλες καρδάρες στην κατσαρόλα στην εξώπορτα.
Οι κολώνες του πάγου που τις έφερνε ο παγοπώλης με την τρίκυκλη μοτοσυκλέτα του και τις κουβάλαγε με εκείνο το περίεργο εργαλείο γάντζο, αργοέλιωναν στο κεφαλόσκαλο. 
Και η βρύση του ψυγείου είχε στο στόμιο της τυλιγμένο ένα λευκό τουλπάνι σα φίλτρο. 
Που ηλεκτρικά ψυγεία. Αργότερα θυμάμαι κάτι ΠΙΤΣΟΣ ΙΖΟΛΑ και ΚΕΛΒΙΝΕΙΤΟΡ.





Οι παπλωματάδες, οι καρεκλάδες οι γανωτζήδες οι ακονιστές κι οι τσαγκάρηδες είχαν πολλή δουλειά. 

Στην κεντρική λεωφόρο ένα πλήθος από λούστρους με καλογυαλισμένα κασελάκια που λαμποκοπούσαν περιίμεναν πελάτη. Και σε κάποια γωνιά σε μια καμαρούλα 2Χ2 ήταν το βασίλειο του τσαγκάρη με εκείνο το περίεργο καλαπόδι που έβαζε ανάποδα το παπούτσι και το κόλλαγε και το κάρφωνε με εκείνες τις μαύρες πρόκες με το πλατύ κεφάλι και διάχυτη η μυρουδιά της βενζινόκολλας
Στη γωνιά του δρόμου μια ΕΒΓΑ που πούλαγε γάλα, γιαούρτια και παγωτά σε ψυγεία με μαύρα λαχιστένια καπάκια, και σε μια γωνιά μεταλλικά κουτιά με γυάλινο επάνω μέρος και μέσα μπισκότα γεμιστά με κρέμα γεύση βανίλλια σοκολάτα φράουλα και μπανάνα και κουραμπιέδες Μπούσιου αν θυμάμαι τυλιγμένους σε ημιδιαφανές χαρτί.

Στο κομμωτήριο της γειτονιάς οι κυρίες ψηνόντουσαν με τις ώρες κάτω απ τις κάσκες σεσουάρ με τα μαλλιά πασαλειμένα πλίξ τυλιγμένα σε ρόλλει κι όλα μαζί σκεπασμένα με δίχτυ και τα αυτιά σκεπασμένα με κοκκάλινα καπάκια. Η μανικιουρίστα καθάριζε τα πετσάκια και έβαφε τα νύχια με κατακόκκινο μανό που μύριζε ασετόν από δέκα μέτρα μακριά.







Ο καφές στα καφενεία ήταν μόνο Ελληνικός, τούρκικος τότε. Δεν υπήρχε νες ούτε φραπέ ούτε καπουτσίνο ούτε εσπρέσσο ούτε κάν φίλτρου γαλλικός. Μόνο σε κανένα ζαχαροπλαστείο εύρισκες γαλλικό και βέβαια τον πλήρωνες πανάκριβα. Οι πρώτες καφετιέρες ήταν κάτι γυάλινες κανάτες γεμάτες νερό πάνω στη φωτιά, με ένα ειδικό μεταλλικό φίλτρο που ο ατμός που υγροποιόταν έπεφτε πάνω στον καφέ τον έριχνε στο νερό και ο κύκλος συνεχιζόταν μέχρις εξαντλήσεως του περιεχομένου.


Σαββατόβραδο στα μικράτα μας σινεμαδάκι την σπουδαία περίοδο του Ελληνικού κινηματογράφου και το βράδυ ταβερνάκι με μπριζολίτσα παιδάκια και μια γουλιά μπύρα που μας έδινε κρυφά η μάνα μας γιατί «το παιδί δεν πρέπει να πίνει».

Και αργότερα πιο μεγάλοι πια σινεμά και καφετέρια στον Πύργο των Αθηνών ,το Loubier, το Blue Bell, του Φλόκα, το Βυζάντιο, του Βρυλώνια με τις φοβερές μακαρονάδες. Τη Σόνια.


Με πόση χαρά ακολουθούσαμε Κυριακή πρωϊ τον πατέρα στο καφενείο και απολαμβάναμε επί ώρες μια κουταλιά βανίλια, το γνωστο υποβρύχιο μεσα σε ένα ποτήρι παγωμένο νερό, ή τρώγαμε το μεζέ του ούζου και του αφήναμε το ούζο ξεροσφύρι. Κι ύστερα με το ποδήλατο πάνω κάτω στο πεζοδρόμιο κι εκείνος να μας ρίχνει κλεφτές ματιές κάθε που σήκωνε το κεφάλι του απ το τραπέζι με την πρέφα ή το τάβλι. 



Και το μεσημέρι της Κυριακής μετά το οικογενειακό γεύμα πόση πίκρα όταν έφευγε για το γήπεδο χωρίς εμάς γιατί ήταν μεγάλο παιγνίδι και με πόση λαχτάρα περιμέναμε να ακούσουμε την περιγραφή απ το ραδιόφωνο. Γεωργίου, Φώσκολος, Λογοθέτης κι αργότερα απ την τηλεόραση Διακογιάννης Φουντουκίδης Κατσαρός.











Η γλυκύτερη αναμονή το καλοκαίρι ήταν ο παγωτατζής με το καρότσι με τις σιδερένιες ρόδες που το σπρωχνε στο χωματόδρομο. Παπασπύρου ΑΣΤΥ ΕΒΓΑ. Μια δραχμή η κρέμα, μιάμιση το κακάο, δύο η σοκολάτα.











Τα καλοκαίρια μπάνιο με το πούλμαν ή πάνω στις καρότσες των αγροτικών ή με φορτηγά ή άντε με προϊστορικά λεωφορεία που ζεμάταγαν σαν την κόλαση στις κοντινές παραλίες, Καβούρι Βουλιαγμένη, Βάρκιζα άντε και στη Λουμπάρδα ή απ την άλλη μεριά Ραφήνα Νέα Μάκρη Κόκκινο λιμανάκι. Γελάγαμε με κάτι χοντρές γριές που κάνανε μπανιο με τις κομπιναιζόν, Πέφταμε κάτω και χτυπιόμασταν όταν βλέπαμε κάποιους με το ένα χέρι να κρατάνε τυλιγμένη την πετσέτα γύρω τους και με το άλλο να προσπαθούν να βγάλουν το μαγιό και ναι βάλουν εσώρουχο και παντελόνι. Σιχαινόμασταν τα κεφτεδάκια ή τα ντολμαδάκια στην αμμουδιά. Και το νερό που πίναμε ήταν πάντα χλιαρό.
Και φρούτα, θεούλη μου τι φρούτα ήταν αυτά!  Θυμάμαι ακόμα τον πατέρα μου να κουβαλάει κάτι δωδεκάκιλα Αμερικάνικα ριγέ καρπούζια και γιαρμάδες που σε κάθε δαγκωνιά τα ζουμιά έτρεχαν στο πηγούνι και το λαιμό. Και πεπόνια που μοσχομύριζαν. Και κεράσια μέλι. Και σταφύλια ολόγλυκα.  Ψωμί, τυρί φέτα και καρπούζι για φαγητό. Η υπέρτατη γεύση.
Πίναμε νερό απ το λάστιχο του κήπου (τι εμφιαλωμένα και πράσινα άλογα), τρώγαμε λουκουμάδες με ζάχαρη, κουλούρι και τριγωνάκι κεφαλοτύρι απ τον πλανόδιο κουλουρά έξω απ την εκκλησία, αμφίβολης καθαριότητας τυρόπιτες και σάμαλι ( Δεν έχω ξαναδοκιμάσει από τότε τέτοια νοστιμιά), κοκ και κορνέ με σαντιγύ, και πάστες νουγκατίνες σοκολατίνες και σεράνο απ τις ΕΒΓΑ της γειτονιάς. Γευόμασταν βούτυρα και μαρμελάδες σπιτικές και σπιτικά γλυκά κουταλιού συκαλάκι, περγαμόντο, βύσσινο και πορτοκάλι, νερατζάκι, και φαγητά που δεν τα φτιάχνουν τώρα γιατί είναι κουραστικά. Ροστ μπήφ, μελιτζάνες παπουτσάκια, ιμάμ, παστίτσια, μουσακάδες. Τρώγαμε τόνους κεφτέδες με πατάτες τηγανιτές αλλά ποτέ δεν είμασταν υπέρβαροι γιατί γυρνάγαμε όλη μέρα στους δρόμους και τις αλάνες παίζοντας.



Μοιραζόμασταν με τους φίλους μας μια πορτοκαλάδα ή γκαζόζα απ το ίδιο μπουκάλι και ποτέ κανένας μας δεν έπαθε τίποτε. Δεν πολυαρωσταίναμε , αλλά αν τύχαινε να αρρωστήσουμε πάντα υπήρχε μια καλή μάνα ή γιαγιά να μας δώσει λίγο φιδέ και να μας ρίξει βεντούζες να μας δώσει μια κουταλιά Νορισοντρίν, Ιπεσαντρίν ή ασπιρίνη διαλυμένη στο κουταλάκι μαζί με ζάχαρη, ή να μας κάνει μια ένεση με γυάλινη σύριγγα που τη βράζανε στο κατσαρολάκι, και πιο ύστερα να μας διαβάσει κανένα παραμυθάκι για να αποκοιμηθούμε. Και κάτι θερμόμετρα γυάλινα του πεντάλεπτου και στα πόδια του κρεβατιού να γουργουρίζει η γάτα η παρδαλή και να αναδεύεται και να παίζει με την άκρη της κουβέρτας.



Οταν κάναμε ποδήλατο (eska ή velamos) δεν φορούσαμε κράνος και στην πίσω ρόδα βάζαμε πάντα χαρτόνι από πακέττο τσιγάρα πιασμένο με ξύλινο μανταλάκι έτσι για να κάνει θόρυβο και να μας θυμίζει μηχανάκι
Περνάγαμε ώρες έξω απ το σπίτι φτιάχνοντας πατίνια με ρουλεμάν και σανίδια και κατεβαίναμε τις κατηφόρες τις γειτονιάς απλά για να διαπιστώσουμε ότι είχαμε ξεχάσει να βάλουμε φρένο. Κι όταν σηκωνόμασταν μέσα απ τους θάμνους που καταλήγαμε, μαθαίναμε πώς να διορθώνουμε το πρόβλημα των φρένων. Για να μη ξαναπληγώσουμε τα γόνατα μας και να μην αποκτήσουμε ευμεγέθη καρούμπαλα στο κέντρο του μετώπου μας Κι αν τα αποκτούσαμε τα πατάγαμε με εκείνα τα μεγάλα τάλληρα για να μη φουσκώσουν.
Είχαμε φίλους. Βγαίναμε στο δρόμο και τους βρίσκαμε. Παίζαμε μπάλα και κυνηγητό στους δρόμους. Τα δοκάρια στα αυτοσχέδια γήπεδα ήταν ή οι σχολικές τσάντες ή τα πουλόβερ κι οι ζακέττες μας κουβαριασμένες και για καλάθια του μπάσκετ είχαμε τα περβάζια των παραθύρων. Πόσες φορές δεν σπάγαμε και κανένα τζάμι και εξαφανιζόμασταν όλοι μαζί αφήνοντας τη μπάλα στα χέρια κάποιου συνταξιούχου που την έσκιζε με το σουγιά και την πέταγε στο δρόμο. Ο παλιόγερος !
Σκάβαμε λακουβάκια για να παίξουμε γκαζές, ακόμα και κουτσό μαζί με τα κορίτσια, χαρτάκια ή απ αυτά που αγοράζαμε απ τα περίπτερα ή με τα χαρτόνια απ τα πακέτα τα τσιγάρα.
Πηγαίναμε στα σπίτια των φίλων μας και χτυπούσαμε την πόρτα, ή το πιο συνηθισμένο μπαίναμε χωρίς να ρωτήσουμε. Πέφταμε από δέντρα, κοβόμασταν, πληγώναμε τα γόνατα μας και σπάγαμε και κανένα χέρι και οι γονείς μας μάς κατσάδιαζαν κι αυτό ήταν. Λίγο βάμμα στην πληγή κι όξω απ την πόρτα. Τσακωνόμασταν και παίζαμε μπουνιές και μαυρίζαμε και μελανιάζαμε και πάλι φιλιώναμε. Παίζαμε ξιφομαχίες με αυτοσχέδια ξύλινα σπαθιά. Τα ακόντια μας ήταν τα κοντάρια απ τις σκούπες ειδικά από εκείνες που τύλιγαν με μια μαξιλαροθήκη και ξαράχνιαζαν τα ταβάνια. Οι ασπίδες μας ήταν τα καπάκια απ τις μεγάλες κατσαρόλες .
Τρώγαμε ακόμα και σκουλήκια και λάσπες απ τον κήπο. Θυμάστε τη γεύση της λάσπης; Ούτε μάτια βγάλαμε, ούτε τα σκουλήκια έζησαν για πολύ το στομάχι μας.
Κι όταν η γιαγιά πότιζε τον κήπο τι πλάκα να της πατάς το λάστιχο του ποτίσματος και να της κόβεις το νερό κι εκείνη να φωνάζει.  Κι ο πανικός ακόμα μεγαλύτερος όταν πιάναμε το φλίτ με το εντομοκτόνο για να παίξουμε ανίδεοι για το δηλητήριο που περιείχε.
Στους ποδοσφαιρικούς μας αγώνες την ομάδα την έφτιαχναν μερικοί, οι υπόλοιποι μάθαιναν να ζουν χωρίς αρχηγιλίκι.  Φεύγαμε απ το σπίτι το πρωί και παίζαμε όλη μέρα ελεύθεροι αρκεί να γυρίζαμε πίσω μόλις άρχιζε να σκοτεινιάζει, ή όταν η μάνα μας έβαζε τις φωνές απ το μπαλκόνι να τσακιστούμε να ανεβούμε για διάβασμα. Δεν είχαμε βιντεοπαιχνίδια ούτε καν τηλεόραση, ούτε κινητά ούτε υπολογιστές ή internet άντε κανένα ραδιόρφωνο με λυχνίες. Το καλύτερο δώρο ήταν ένα μικρό τρανζιστοράκι με εννιάβολτη Bereck για να ακούμε Εθνικό, ή Ενόπλων.
Πηγαίναμε σχολείο και τα Σάββατα. Τρείς μέρες πρωι, τρείς μέρες απόγευμα. Τετάρτη απόγευμα Πέμπτη πρωί και την πρώτη ώρα Μαθηματικά. Πόσες φορές δεν αισθανθήκαμε το χέρι κάποιου καθηγητή να μας σηκώνει απ τη φαβορίτα ή να μας τραβάει τα αυτιά, η να μας ρίχνει μια σβουριχτή σφαλιάρα. Κι η βίτσα, συνήθως από μουριά να μας πληγώνει την παλάμη. Οι πράξεις μας ήταν δικές μας και οι συνέπειες θα βάρυναν εμάς.
Ποιος δε θυμάται τις καζούρες ιδιαίτερα στους Θεολόγους, τις Αγγλικούδες και τους Τεχνικούς. Τα παρατσούκλια που τους βγάζαμε τα παλιόπαιδα. Ο γιαουρτάς, ο καρκίνος ο θέκλας η θρούμπος ο φισφιρίκος. Την αγωνία μόλις έμπαινε ο μαθηματικός κι άνοιγε τον κατάλογο. -Για να σηκωθεί σήμερα ο ………. Και μέχρι να πεί τον μελλοθάνατο, κόμπος το στομάχι.
Θυμάστε στα διαγωνίσματα την απεγνωσμένη προσπάθεια να αντιγράψουμε με το βιβλίο στα γόνατα, ή τα σκονάκια κρυμμένα στα μανίκια, ή τα κορίτσια που τάγραφαν με στυλό BIC ή SCHNEIDER πάνω στα μπούτια τους και τα κάλυπταν με τις μπλέ ποδιές τους. Μπλέ κοριτσίστικες ποδιές, άσπρο γιακαδάκι και άσπρη μπλέ κορδέλλα στα μαλλιά. Ποδιές που εξαφανιζόντουσαν στο λεωφορείο και χωνόντουσαν μες στις τσάντες και ταΆ αγόρια που περίμεναν στο τέρμα του λεωφορείου.
Ποιος δε θυμάται τις ημερήσιες εκδρομές στον Κάλαμο, τον Αη Γιάννη το Ρώσσο, το Ναύπλιο, τον Οσιο Λουκά, τους Δελφούς για να δούμε τον Ηνίοχο τον σκανδαλιάρη που σε κοίταγε πονηρά όπου κι αν στεκόσουνα ,με κάτι απίστευτα πούλμαν.
Και τους ποδοσφαιρικούς αγώνες των τριών ωρών και βάλε στα άδεια οικόπεδα που τώρα έχουν γίνει μεζονέτες και στούντιο.
Κάποιοι μαθητές όχι τόσο έξυπνοι ή επιμελείς έχαναν την τάξη και ξαναπήγαιναν στην ίδια. Θυμηθείτε πόσους διετείς είχατε στην τάξη σας στο γυμνάσιο. Ήταν εύκολα αναγνωρίσιμοι απ τα γένια και τη χοντρή φωνή.
Ο πρώτος μας έρωτας ήταν συνήθως αδελφή ή εξαδέλφη του καλύτερου φίλου μας. Θυμόσαστε το χτυποκάρδι αλήθεια; Την αγωνία μη μας πάρουν χαμπάρι. Το πρώτο φιλί. Τα ξαναμμένα μάγουλα ,το χνούδι πάνω απ το χείλος μας.
Θυμάστε τα πάρτυ γενεθλίων με 15 αγόρια και δύο κορίτσια, (Ποιος να αφήσει την κόρη του να πάει) με πορτοκαλάδα ή ΤΑΜ ΤΑΜ, πατατάκια τσιπς και σπιτικό κέϊκ κι αργότερα βερμουτάκι και ξηρούς καρπούς.  Τις άπειρες φορές που χορεύαμε το ίδιο μπλούζ σε συνενόηση με τον υπεύθυνο του πικάπ, έτσι για να μένουμε πιο πολλή ώρα αγκαλιασμένοι με το κορίτσι των ονείρων μας. Την απίστευτη φράση ΤΑ ΦΤΙΑΞΑΜΕ. Τι φτιάξαμε ο Θεός κι η ψυχή μας.


Πηγαίναμε στο γήπεδο τρείς ώρες πριν το μάτς και γυρίζαμε παπί απ τη βροχή και παγωμένοι μέχρι το μεδούλι τυλιγμένοι με μουσκεμένες σημαίες και χωμένοι σε πλαστικές σακούλες Κι με τις κάλτσες να τρέχουν
Υπήρχαν τέσσερις εποχές διακριτές μεταξύ τους. Τα φύλλα των δέντρων έπεφταν το φθινόπωρο και τα μπουμπούκια των λουλουδιών άνθιζαν την άνοιξη. Υπήρχαν δέντρα και κήποι στις αυλές των σπιτιών και πηγάδια και χώμα που μύριζε μετά το πότισμα . Θυμάστε τους πανσέδες; Τα σκυλάκια; Τα χρυσάνθεμα;

Τις πλεχτές ζακέτες που βάζαμε κάπου μετά το Πάσχα. Τα πρώτα μακριά παντελόνια.


Τα καλοκαιρινά βράδια τα βγάζαμε ή στα σκαλιά παρέες παρέες, ή παίζοντας κρυφτό και κρυφτοντένεκο, ή στα καλοκαιρινά σινεμά με τα χαλίκια, τις καρέκλες με το πλαστικό σκοινί, τις μπουκαμβίλιες στη μάντρα , τον πασατέμπο και την πορτοκαλάδα ΠΑΡΘΕΝΩΝ. Αξέχαστα χρόνια...



Οι γενιές αυτές έβγαλαν μερικούς απ τους καλύτερους επιστήμονες, γιατρούς, μηχανικούς, ανθρώπους εργατικούς και τίμιους οικογενειάρχες και πολλούς άλλους. Τα τελευταία πενήντα χρόνια έγινε έκρηξη σε καινοτομίες και νέες ιδέες. Είχαμε επιτυχίες, αποτυχίες και υπευθυνότητα και μάθαμε να τα αντιμετωπίζουμε όλα. Μεγαλώσαμε σαν παιδιά με τις χαρές και τις λύπες, μας. Ζήσαμε. Και θα εξακολουθήσουμε να ζούμε όσο μας χρωστάει ο Θεός, σε πείσμα όλων αυτών που μας πλαστικοποίησαν τη ζωή με δικές τους ιδέες και για δικό τους όφελος.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Η Θράκη μας Κινδυνεύει

Η Θράκη μας Κινδυνεύει