ΑΦΟΡΜΗΣ δοθείσης με το θάνατο του Φιντέλ Κάστρο: Γιατί κάθε φορά που πεθαίνει μιά σπουδαία προσωπικότητα, ο καθένας βγαίνει και λέει τη μαλ@κία του;
Για να δείξουν ότι υπάρχουν;
Ρώτησε κάνενας τον Σταύρο Θεοδωράκη;
Ρώτησε κανένας τη Φώφη Γενηματα;
Έχει καμιά αξία η γνώμη τους;
Με ποια ιδιότητα μιλανε;
Ως αρχηγοί κομμάτων;
Κι αυτο τους δίνει το δικαίωμα και τη δυνατότητα να τα ξέρουνολα και να μιλάνε για όλα; Ως αρχηγοί κομμάτων θεωρούν εαυτούς συναδέλφους με τον εκλιπόντα;
Ο Κλαπανάρας ο αρχηγός του ΑΟ Τραχανοπλαγιάς όταν πέθανε ο Γιόχαν Κρόιφ σαφώς και είχε το δικαίωμα νέι πει δυό κουβέντες. Μπάλα παίζει κι αυτός έστω και στην ομάδα του χωριού του.Να έχουν γνώμη για τον Φιντέλ η Φώφη και ο Σταύρος, από κι ως που; Και δεν θα μπορούσε να μείνει έξω απο το κολπο ο Αλέξης Τσίπρας. Χαρακτηρίζοντας τον Κάστρο "παγκόσμιο αριστερό",και κλείνοντας με την επωδό "ως τη παντοτινή νίκη των λαών".
Ντροπή. Ντροπή και ιστορικό ψεύδος να αποκαλείς τον Φιντελ Κάστρο αριστερό. Αριστερός είναι ο Κατρούγκαλος. Αριστερός ειναι ο Βαρεμένος. Ο Φιντέλ Κάστρο ήταν επαναστάτης. Γι' αυτόν θα μιλήσει η ιστορία. Οχι ο κάθε αγράμματος. Oχι ο κάθε νάνος. Κι εν πάση περιπτώση τι σχέση έχουν οι νεόκοποι αριστεροί του Σύριζα με την επανάσταση, τους αγωνες των λαών, που επικαλούνται και το σοσιαλισμό; Όση σχέση έχουν με τη πατρίδα και τη θρησκεία οι ελληνες δεξιοί. Οσο πατριώτες και χριστιανοί είναι ο Αδωνις Γεωργιάδης και ο Καμμένος άλλο τόσο είναι αριστεροί ο Τσίπρας κι ο Παππάς.
Παραμύθι πουλάνε. Επαγγελματίες είναι. Οπως κάποιος πρέπει να πουλήσει τρόφιμα κάποιος άλλος αυτοκίνητα, έτσι κάποιοι πρέπει να πουλήσουν ελπίδα.Προϋπόθεση της προσφοράς είναι η ζήτηση.Οταν υπάρχουν θύματα που θέλουν να ακουνε για την πατρίδα και τη θρησκεία θα βρεθεί ένας Καρατζαφέρης να ανοίξει ένα μαγαζί γιά να τα πουλήσει. Μέχρι να βρεθεί κάποιος σαν τον Καμμένο που θα ξέρει να πουλάει καλύτερα και να τον κλείσει.
Οταν υπάρχουν ψημάρια που θέλουν να ακούνε για σοσιαλισμό, θα βρεθεί ένας Ανδρέας Παπανδρέου για να τους τον πουλήσει. Μέχρι να βρεθεί κάποιος σαν το Τσίπρα να ανοίξει απέναντι ένα καινούργιο μαγαζί και να τους κάνει να βαράνε μύγες. Κι επειδή η δουλειά τους ειναι να πουλάνε αέρα, δεν έχουνε κανένα προβλήμα μέσα στο μπαλαμούτι και τον αχταρμά που τα ανακατεύουνε ολα να μπερδέψουνε και τον Φιντέλ Κάστρο.Τι είχανε τι χάσανε;
Μιά ακόμα αφορμή γιά να είναι στην επικαιρότητα.Και για τη θεωρία της σχετικότητας να ρωτήσεις τον οποιονδήποτε πολιτικό, δεν θα έχει κανένα πρόβλημα να μιλήσει. Και να επιχειρηματολογήσει. Η γκίνια ήταν για τους υπαλλήλους των γραφείων τους. Σαββάτο πρωί, εκεί που άλλες φορές τα ξύνανε, να κάθονται να γράφουν τη δήλωση του προέδρου για τον Φιντέλ Κάστρο.Δεν θα μπορούσε να πεθάνει μια καθημερινή;
Στο τραγούδι της ημέρας Δημήτρης Πουλικάκος και "Keep me Hanging on".
contra.gr
contra.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου