Παιδομάζωμα ή παιδοσώσιμο;;; : Οι μαρτυρίες από τους πρωταγωνιστές της τραγωδίας. (2)

Όπως σας είχα υποσχεθεί θα ασχοληθώ με το θέμα του παιδομαζώματος:
1. Επειδή 67 χρόνια μετά ελάχιστα γνωρίζουμε για το παιδομάζωμα, επειδή οι πολιτικοί που μας κυβέρνησαν το κουκούλωσαν, και όχι μόνο.
2. Έδωσαν την δυνατότητα στους δράστες του απεχθούς αυτού εγκληματος να παραποιούν την αλήθεια και να παρουσιάζονται σαν ευεργέτες αυτών που με τη βία άρπαξαν από τα σπίτια και τους γονείς τους.


Σύμφωνα με στοιχεία που κατατέθηκαν στο Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών το 1949 τα παιδιά του παιδωμαζόματος υπερβαίνουν τις 28.000.
Στην έρευνα που ακολουθεί θα σας παραθέσω στοιχεία και μαρτυρίες από ανθρώπους του ΚΚΕ που πρωταγωνίστησαν στο αντάρτικο και το παιδομάζωμα.

Μαργαρίτα Λαζαρίδου (αρχικαπετάνισσα, δικαστής του ΚΚΕ και από τα ενεργότερα μέλη όλων των γυναικείων οργανώσεων του ΚΚΕ, μέλος της Πα­γκόσμιας Δημοκρατικής Ομοσπονδίας Γυναικών Κ.Κ., μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Γυναικών του ΚΚΕ και κλπ.,) στο βιβλίο της «Πόλεμος και αίμα», (σελ. 226-230, 233-234, 149): 
«Στις συσκέψεις που κάναμε στα διά­φορα τμήματα με τις υπεύθυνες γυ­ναικών των ταγμάτων, των λόχων, των ταξιαρχιών, μαθαίναμε ότι οι μικρές κοπέλες των 13, 14 και 15 χρονών, που τις επιστρατεύαμε, άμαθες και α­νεκπαίδευτες όπως ήταν, σκοτώνονταν στις πρώτες μάχες, που τις στέλναμε. 
»Η εντολή από «Πάνω-, από το Γενικό Αρχηγείο, ήταν να τους καταδι­κάσουμε όλους σε θάνατο. Μας περίμε­ναν δύσκολες μάχες, έπρεπε με το μα­χαίρι να τα σταματήσουμε όλα αυτά, έπρεπε να επιβάλουμε τιμωρία σκληρή προς παραδειγματισμό και εκφοβισμό (...) Καλέσαμε τους κρατουμένους και αρχίσαμε τις ανακρίσεις. Ήταν όλοι παιδιά 13 μέχρι 15 χρονών, αμούστα­κα, ανεπτυγμένα χωριατόπουλα. Πριν ένα περίπου μήνα ο Δημοκρατικός Στρατός, επιτιθέμενος στα χωριά τους τα άρπαξε με τη βία από την αγκαλιά των μανάδων τους. 
"Ο Δημοκρατικός Στρατός έκανε επίθεση τη νύχτα, αιφνιδιαστικά σε χωριά και σε πόλεις και έπαιρνε ανεξέλεγκτα αγόρια και κορίτσια, έστω κι αν ακόμα το στόμα τους μύρισε γάλα. 
″Οι μάνες έκρυβαν τα παιδιά τους στους αχερώνες, στα μπαούλα, μα οι αντάρτες τα βρίσκανε και τα παίρνανε μαζί τους στα βουνά. Από τη θαλπωρή του σπιτιού τους, από τη μητρική αγκαλιά, από την πατρική φροντίδα, βρίσκονταν μονομιάς σ' ένα κρύο αμπρί, στο χιόνι, στον παγωμένο αέρα του βουνού, στην πείνα. Και έπρεπε ο Δημοκρατικός Στρατός να πολεμήσει μ' αυτούς. 
»Τους μάθαιναν στα βιαστικά να χειρίζονται το τουφέκι και τη χειρο­βομβίδα και τους ρίχνανε στη μάχη ό­που άμαθοι όπως ήταν, σκοτώνονταν σαν τα κοτόπουλα». 


Ο καπετάν Αμύντας (Αμύντας Κοσμάς από το Αμύνταιο) αναφέρει στο βιβλίο του «Εθνική Αντίσταση - Εμφύ­λιος Πόλεμος, Αναμνήσεις ενός καπε­τάνιου», σελ. 224-225: -Έπρεπε να εκπληρώσουν το πλάνο που τους είχαν καθορίσει. Από το χωριό μου πήραν τα κορίτσια την ώρα που κάνανε βόλτα! Από τις λαϊκές χώρες φέρανε δεκαεξά­χρονα παιδιά, αγόρια και κορίτσια, από αυτά που στείλαμε για να τα προστατέψουμε από τους βομβαρδισμούς (...) Είχαμε βραχεί ως το κόκαλο. Αφού εγώ, που ήμουν χοντρά ντυμένος έτρεμα, μπορεί να φανταστεί κανείς σε ποια κατάσταση βρίσκονταν τα κορι­τσάκια, που τα βρεγμένα τσιτάκια τους είχαν κολλήσει στα κορμιά τους. Ήταν ένα θέαμα που προκαλούσε απελπισία και αγανάκτηση».

Γεώργιος Μανούκας (ο Γενικός Επι­θεωρητής του Παιδομαζώματος και δε­ξί χέρι του γιατρού Κόκκαλη (πατέρας του γνωστού Κόκκαλη) το κυριότερο μέλος της Εκπαιδευτικής Επιτροπής [Υπουργείο Παιδείας] για τα παιδιά του παιδομαζώματος): Το παιδομάζωμα (Γεώργιος Μανούκας) 

--Μια βραδυά κοι­μήθηκα στον ξενώνα του χωριού (Μεσόβραχος). Από συνήθεια άνοιξα κου­βέντα με τη γριά σπιτονοικοκυρά. -Πώς είστε, πού είναι ο γέροντας σου, τα παιδιά σου; κλπ. Μια κι αποκτήσαμε φιλία, άρχισε κάπως να μου παραλέει τα μυστικά του σπιτιού της... Έτσι τούτο, έτσι ε­κείνο. -Εχω και ένα παιδί, μου λέει, νεαρό, αλλά το κακόχρονο, εδώ και, αρκετό καιρό έφυγε, τόσκασε! Πήγε στην Καστοριά (...) Μετά από αρκετό καιρό έμαθα το εξής καταπληκτικό: Η γριά αυτή, επειδή δεν ήθελε να της πάρουμε τα παιδί και να το -τακτοποιήσου­με» εμείς στην Αλβανία, το είχε κρύ­ψει! Και πού το είχε κρυμμένο; Θεέ μου! Μέσα στο σταύλο! Ακριβώς εκεί που έδεσα το ζώο! Είχε κάνει μεγάλο λάκκο μέσα στη γη κι είχε χωμένο το παιδί κάτω απ' το παχνί του ζώου. Το καταφύγιο είχε μικρή τρύπα απ" την οποία έπαιρνε αέρα το παιδί και απ' εκεί το τροφοδοτούσε όταν έδινε τρο­φή στα ζώα! Έτσι δεν φανταζόταν κα­νείς, ότι ημπορούσε να είχε άνθρωπο κρυμμένο κάτω απ' τα κόπρανα των ζώων και δεν ημπορούσε να υποψιασθεί κανείς τις κινήσεις της.
Σ' ένα άλλο χωριό, στα Βορεινά της Κοζάνης, η μάνα είναι αποφασισμένη να μην αφήσει να της πάρουν από τα χέρια της: Της έκοψαν με το μαχαίρι τα χέρια από τους καρπούς. Σε άλλο πάλι χωρίο, κοντά στο Διδυμότειχο, η μάνα ολοφύρεται. Ο συμμορίτης είδε κι απόειδε και, μια που δεν μπορεί ν' αποσπάσει το παιδί από την αγκαλιά της μάνας, του έρχεται ευκολότερα να κόψει το κεφάλι του αγοριού. Κι αφού κρατήσει για λίγο με σαδισμό το ξαν­θόμαλλο κεφάλι, γελώντας το δίνει πί­σω στην ολοφυρόμενη μάνα, φωνάζο­ντας: Και τώρα κράτησε το!!!»

Μια μαρτυρία που έγινε προσωπικά σε μένα:
Η Ιστορία της κύριας Φ Γ....εκ Βισανης Πωγωνίου Ηπείρου
Ήρθε μια ημερα ο Καπετάν Τρομάρας Μάζεψε σχεδόν όλα τα παιδία του χωριού
Ξεκινήσαμε για Αλβανικά σύνορα .Εκεί κοντά στο χωριό ΛΙΑ μας έβαλαν για ..σκληραγωγία να σφάζουμε πρόβατα να συνηθίσουμε στο αίμα .Παρέστημεν μάρτυρες στην Ομαδική δολοφονία Ελλήνων στρατιωτών του Ελληνικού Στράτου Είχαν συλλάβει αιχμάλωτους τους έβγαλαν τα στρατιωτικά ρούχα και τους φόρεσαν κάποιες παλιό κουβέρτες  Του έδεσαν τα χέρια με σύρματα και τους πυροβόλησαν (σ.σ .Το έγκλημα αυτό είναι γνωστό σαν το Ελληνικό ΚΑΤΥΝ και θόρυβος ξεσηκώθηκε το 1980 αν θυμάμαι που ένας χείμαρρος ξέθαψε τον ομαδικό τάφο τους Βρέθηκαν οι σκελετοί με δεμένα τα οστά των Χείρων Αν είχαν σκοτωθεί έτσι κάποιοι κομμουνιστές  φανταστείτε τι θα γινόταν από τους ομοϊδεάτες τους )
Εγώ και μια άλλη είχαμε κρυφτεί σε έναν στάβλο και είχαμε βάλει μπροστά δεματά με καλαμπόκι να μη μας βρουν και μας πάνε στην Αλβανία .Μας βρήκαν και φάγαμε αρκετό ξύλο
Μετά μας πέρασαν Αλβανία στους Άγιους Σαράντα Μας μετάφεραν στην περιοχή Πρενιές της Βόρειας Αλβανίας κοντά στο Έμβασαν όπου μέναμε σε κάτι πρόχειρους στρατώνες μέχρι να πάμε Ουγγαρία
Ο Καπετάν Υ ήταν ο διοικητής της περιοχής Ηπείρου και μάζευε και αυτός παιδάκια μεταξύ των οποίων και μια μεγαλόσωμοι δεκαεξάχρονη την Μ .......την οποία την οποία όπου πήγαινε την είχε μαζί στο άλογο του και την κλείδωνε μέσα σε σπίτι για να μην του... φύγει για ευνόητους λόγους.

Θα ήθελα να έχω την άποψη σας, αν θέλετε να συνεχίσω ...

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Μήνυμα από τον "διαχειριστή" του ιστολογίου  ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ : Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη. Ελπίζω να ωφεληθήκατε από αυτό που διαβάσατε. Δεν είμαι δημοσιογράφος, αλλά ένας απόστρατος αξιωματικός της Π.Α. που αποφάσισε να κάνει αυτό που δεν κάνουν οι επαγγελματίες δημοσιογράφοι.