Το δίλλημα είναι ένα: Μνημόνιο - Αντιμνημόνιο

Γράφει ο Κώστας Μαντατοφόρος 

Βγήκε ο ιδεολογικά και πνευματικά ανάπηρος  ινστρούχτορας-δημοσιογράφος των μνημονίων,  το γλυφτρόνι 
κατ' αρχάς του ΠαΣοΚ, αλλά μετέπειτα και κάθε δωσίλογου που πέρασε απ'  το Μαξίμου, ο μέγκας και πολύς Πρωκτεντέρης και ρεύτηκε μπροστά στα μούτρα του λαού: "Το δίλημμα πια δεν είναι δεξιά-αριστερά, είναι λαϊκισμός-δημοκρατία".


Έκλ@σε δηλαδή απ' το στόμα (μιά και φάτσα και κ@λος έχουν γίνει ένα πράμα) την νέα γραμμή του συστήματος, την καινούργια προπαγάνδα.
Ξορκίζει ο "Γεωργαλάς" της μνημονιακής χούντας κάθε έννοια μνημονίου -αντιμνημονίου και στην θέση της βάζει το πλαστό λαϊκισμός-δημοκρατία.
Εννοείται πως γι αυτόν και για τους εντολοδόχους του τοκογλύφους και προδότες, ως "δημοκρατία" εννοεί αυτό που εννοούσε κι ο σοσιαλ-δημοκράτης Χίτλερ και τώρα πιά οι απόγονοί του της Νέας Τάξης και της Παγκοσμιοποίησης  και ως λαϊκισμό εννοεί το 62% του λαού μας στο ΟΧΙ του Ιουλίου του '15, το BREXIT του βρεττανικού λαού, το ΟΧΙ στο ευρωσύνταγμα των ολλανδών και των γάλλων, και κάθε λογής αντίδραση στην κατάλυση του Συντάγματος και στον εξανδραποδισμό των λαών.

Το έχουμε πεί και θα το ξανατονίσουμε:
Το σύστημα χρησιμοποιεί την διαστρέβλωση όρων και εννοιών των λέξεων, σαν όπλο στην προπαγάνδα του, σαν πλύση εγκεφάλου που οδηγεί στην αντιστροφή της πραγματικότητας και της αλήθειας.

ΟΦΕΊΛΟΥΜΕ να αντιδρούμε ισχυρά και μεγαλόφωνα κάθε φορά που γίνεται αναφορά μπροστά μας με λέξεις κλειδιά της προπαγάνδας των μνημονίων όπως είναι αυτό το καινούργιο "λαϊκισμός-δημοκρατία", ή το παλαιότερο "συνταγματικό τόξο" του χοντρού απατεώνα, ο όρος "θεσμοί" αντί για τρόϊκα,  "Αυτόματος Μηχανισμός Δημοσιονομικής Προσαρμογής" αντί για κόφτης, καθώς και με  ευφημισμούς τύπου:  "κατάργηση της προσωπικής διαφοράς" για τις συντάξεις, που υπονοεί το νέο πετσόκομα των συντάξεων.

ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ να διορθώνουμε με τις πραγματικές λέξεις, έννοιες και όρους, δυνατά, μεγαλόφωνα, δείχνοντας έτσι πως αρνούμαστε να πέσουμε στην παγίδα του ψεύδους και της παραπλανητικής χρήσης της γλώσσας, δείχνοντας  πως είμαστε ακόμη πνευματικά ζωντανοί, και αποφασισμένοι να παλέψουμε, να αντιδράσουμε, να πολεμήσουμε.

Το σύστημα σιχαίνεται την αντίδραση, σιχαίνεται τον ακτιβισμό, σιχαίνεται την δημοκρατία, σιχαίνεται τους λαούς.

Επειδή όμως κι εμείς σιχαινόμαστε το σύστημα, ας του δείξουμε πως είμαστε,  όλα αυτά που αυτό σιχαίνεται!... 

Πηγή "Ουδέν Σχόλιον"