Ο Τσίπρας φοβάται πλέον!
Και δεν φοβάται τον… «κόφτη» κι όλα αυτά που κυκλοφορούν από τα φλύαρα ΜΜΕ.
Ούτε λύνεται το πρόβλημα της αξιολόγησης με συνηθισμένα παζάρια «μικρών υποχωρήσεων» με «λογικές αντιπαροχές» (σου δίνω λίγο «εργασιακά» μου δίνεις λίγο από «αφορολόγητο» κλπ.)
Αυτά όλα θα μπορούσε να τα αντιμετωπίσει σχετικά εύκολα!
Αλλά δεν πρόκειται γι’ αυτά πια…
Ο Τσίπρας φοβάται, πρώτον: ότι ακόμα κι αν βρεθεί «συμβιβασμός» με τους Ευρωπαίους (δηλαδή με τον κ. Μοσκοβισί, που όμως δεν έχει σημαντικό «λόγο» στην υπόθεση – γιατί το Eurogroup δανείζει, όχι η Κομισιόν), το ΔΝΤ δεν έχει πει την τελευταία του λέξη! Και το ΔΝΤ ζητάει μέτρα τώρα! Όχι μόνο μέτρα για το «απώτερο μέλλον» (οπότε… «ποιος ζει, ποιος πεθαίνει»). Μέτρα από τώρα! Και σκληρά μέτρα!
Από αυτά που ο Τσίπρας λέει πως «δεν πρόκειται να πάρει»…
Αλλά ας υποθέσουμε πως, για μια φορά ακόμα, θα καταπιεί τη γλώσσα του και θα τα πάρει. Αμ δεν είναι μόνον αυτά…
Ο Τσίπρας φοβάται, δεύτερον: ότι ακόμα κι αν πάρει τέτοια μέτρα (π.χ. μείωση του αφορολόγητου στις 6 χιλιάδες) και πάλι δεν ξεμπερδεύει με το ΔΝΤ. Το οποίο θα ζητήσει από τώρα αλλαγή της εργασιακής νομοθεσίας (ελεύθερες ομαδικές απολύσεις μέχρι 10% και δικαίωμα «ανταπεργίας»). Άμεσα! Εδώ και τώρα…
Αυτά χτυπούν κατευθείαν στον πυρήνα του «ιδεολογικού» DNA των αριστερών του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και στον πυρήνα του συντεχνιακού DNA της μεγάλης μάζας των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ (όσων του έχουν μείνει, τέλος πάντων). Δεν το αντέχουν αυτό!
Αλλά, ας υποθέσουμε πως… καταπίνουν ένα μαγκάλι κάρβουνα και το περνάνε κι αυτό. Δεν τελειώνει εδώ. Για την ακρίβεια, δεν άρχισαν ακόμα τα χειρότερα…
Τρίτον, ο Τσίπρας φοβάται, πως για να μείνει το ΔΝΤ στο Πρόγραμμα, θα ζητήσει και τριετές (τουλάχιστον) Μεσοπρόθεσμο. Αυτό είναι must!
Δεν μπαίνει το ΔΝΤ σε Πρόγραμμα χωρίς «μεσοπρόθεσμο». Ως τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ απέφυγε «μεσοπρόθεσμο», γιατί απλούστατα το ΔΝΤ δεν συμμετείχε ακόμα τυπικά στο Τρίτο Μνημόνιο…
Αλλά τα ευρωπαϊκά κοινοβούλια το ψήφισαν το καλοκαίρι του 2015, με την προϋπόθεση ότι το ΔΝΤ θα συμμετάσχει οπωσδήποτε! Και επειδή τώρα είναι η στιγμή που είτε θα συμμετάσχει είτε όχι (κι αν όχι, καταρρέει το Πρόγραμμα και δεν έχει άλλη εκταμίευση), τώρα θα χρειαστεί και Μεσοπρόθεσμο!
Και στον υπολογισμό θα μπουν τα πλεονάσματα με τον τρόπο που τα υπολογίζει το ΔΝΤ. Δηλαδή χωρίς να διογκώνονται οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του δημοσίου, όπως συμβαίνει ως τώρα με τα «πλεονάσματα» του Τσίπρα. Πράγμα που σημαίνει πως μάλλον θα αμφισβητηθούν ευθέως και οι ως τώρα «επιτυχίες» του! Και θα του ζητήσουν και πρόσθετα «διορθωτικά μέτρα»…
Μ’ άλλα λόγια, αν μπει το ΔΝΤ στο Πρόγραμμα, οι δυσκολίες του Τσίπρα θα είναι πολύ μεγαλύτερες απ’ ό,τι έχει αντιμετωπίσει ως τώρα…
Δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ κινδυνεύει με χίλια ζόρια και με την ψυχή στο στόμα να περάσει όλα τα προαπαιτούμενα για τη δεύτερη αξιολόγηση κι ύστερα ΠΡΙΝ εισπράξει την εκταμίευση να του σερβίρουν κι ένα «Μεσοπρόθεσμο» (από το ΔΝΤ) όλο «φωτιά». Αυτό δεν θα το αντέξει!
Τέταρτον, φοβάται ακόμα, πως το Μάρτιο μπορεί να αντιμετωπίσει πρόσθετο πρόβλημα (πέρα και πάνω απ’ όλα αυτά) με τις τράπεζες. Που μάλλον θα χρειαστούν νέα ανακεφαλαίωση (το υπονοεί αυτό, σαφώς πια, το ίδιο το ΔΝΤ).
Κι αυτό θα σημάνει πλέον κούρεμα καταθέσεων!
Κι αν συμβεί αυτό, θα είναι η «χαριστική βολή» για τον ίδιο, για την κυβέρνησή του και για την «πρώτη (και τελευταία) φορά αριστερά»!
Αλλά δεν τελειώσαμε. Έχει πολύ ακόμα…
Πέμπτον, φοβάται, πως κι αυτά αν μπορούσε - με κάποιο «μαγικό» τρόπο - να ξεπεράσει, και πάλι δεν είναι βέβαιο ότι τελικά θα έμπαινε το ΔΝΤ στη Συμφωνία!
Γιατί εκκρεμεί πάντα η τελευταία του έκθεση, που θεωρεί το Ελληνικό Χρέος εξαιρετικά ΜΗ βιώσιμο! (Και θεωρεί ευθέως πλέον, την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ υπεύθυνη που το κατέστησε ΜΗ βιώσιμο…)
Κι αυτό «απαγορεύει» στο ΔΝΤ να συμμετάσχει στο Πρόγραμμα! Από το Καταστατικό του…
Η λέξη «εξαιρετικά» προστέθηκε ακριβώς για να αποκλείσει εκ των προτέρων κάθε προσπάθεια για φραστικό συμβιβασμό με «λεκτικό… μπαλαμούτι»!
Για να ξεπεραστεί κι αυτός ο «σκόπελος» πλέον, πρέπει «κάτι» να δώσουν οι Ευρωπαίοι (π.χ. κούρεμα ονομαστικού χρέους) ή «κάτι» να δώσουν οι Έλληνες (να μειώσουν οι ίδιοι το χρέος τους μέσα από – πρόσθετο – κούρεμα καταθέσεων).
Κι επειδή οι Ευρωπαίοι αποκλείεται να δώσουν τώρα ονομαστικό κούρεμα (το απαγορεύουν οι εκλογές που γίνονται και οι συσχετισμοί που έχουν διαμορφωθεί πλέον και είναι δυσμενείς για την Ελλάδα), δεν μένει παρά να ζητηθεί από τους Έλληνες να δώσουν «κάτι» για να μειωθεί το χρέος τους: Δηλαδή να τους κουρευτούν οι καταθέσεις κι άλλο (πέρα και πάνω από το «κούρεμα» για ανακεφαλαίωση των τραπεζών)!
Πράγμα εφιαλτικό για το ΣΥΡΙΖΑ! Γιατί θα το «φορτωθεί» στο ακέραιο…
Αλλά δεν τελειώνουν οι φόβοι του Τσίπρα εδώ…
Έκτον, φοβάται, πως ακόμα κι αν βρεθεί τρόπος να τα αποφύγει όλα αυτά, τότε και πάλι υπάρχει ο κίνδυνος να μην υπάρξει συμφωνία και να αφεθεί να «σαπίζει»! Με το «ορόσημο» του Ιουλίου να πλησιάζει (θα χρειαστεί να πληρώσει η χώρα 7,3 δισεκατομμύρια τότε), χωρίς συμφωνία για αξιολόγηση, χωρίς εκταμίευση, με τις αγορές σε συναγερμό για «επικείμενη χρεοκοπία» της Ελλάδας και με τα δημοσιεύματα στον ξένο τύπο να οργιάζουν.
Στις συνθήκες αυτές, θα αναγκαστεί να συρθεί σε εκλογές και να συντριβεί στις κάλπες. Με ποσοστά πολύ μικρότερα πλέον απ’ ό,τι του δίνουν και οι χειρότερες ως σήμερα δημοσκοπήσεις…
Με τους βουλευτές του, όχι μόνο να μην παραμένουν «γαντζωμένοι στην εξουσία», αλλά να… παρακαλάνε «να τελειώσει αυτό το μαρτύριο»! Και μερικοί να τον εληνολογούν δημόσια πια, για να γλιτώσουν οι ίδιοι την κατακραυγή αμέσως μετά…
Ήδη το ευρωβουλευτής του Κούλογλου το είπε καθαρά προχθές:
- Από το να συντριβούμε αύριο-μεθαύριο, καλύτερα εκλογές τώρα κι ό,τι κρατήσουμε!
Ο Τσίπρας όμως, φοβάται κι αρκετά άλλα:
- Να βρεθούμε λίγους μήνες αργότερα, με πολύ δυσμενείς συσχετισμούς στην Ευρώπη: με την Ολλανδία και τη Γαλλία και την Ιταλία να έχουν περάσει στους λαϊκιστές εχθρούς της ευρωζώνης! Και να ζητούν να φύγουν…
Μόνο που εκείνες το «αντέχουν», ενώ εμείς όχι…
Και με την Ελλάδα του Τσίπρα να μην έχει καμιά ελπίδα να ακουστεί, στο παραμικρό πια…
- Ή να «σκάσει» η ευρωζώνη λίγους μήνες αργότερα (κι αυτό είναι κάτι που ο Κούλογλου είπε πως έχει πια πιθανότητα 50-50!) λόγω σύγκρουσης με τον Τράμπ, ή λόγω εκλογικών αποτελεσμάτων σε Ολλανδία, Γαλλία ή Ιταλία! Ή ακόμα για άλλους λόγους…
Οπότε θα βρεθούμε εκτός ευρώ, όχι λόγω grexit πια, αλλά διότι δεν θα υπάρχει ευρώ! Και τότε θα συμβεί ο… «Αρμαγεδδώνας» τον οποίο ο ίδιος ο Τσίπρας προέβλεψε ήδη από τον Ιούλιο του 2015!
- Ή ακόμα φοβάται μια σοβαρή κρίση με την «απρόβλεπτη» Τουρκία!
- Ή μια αναζωπύρωση του μεταναστευτικού, εξ αιτίας της Τουρκίας ή ανεξάρτητα κι απ’ αυτήν…
Όλα τα παραπάνω, το καθένα από μόνο του ή όλα μαζί συνδυαστικά (και «σωρευτικά») μπορούν να προκαλέσουν εσωτερική εξέγερση και εθνική καταστροφή! Και τότε:
- Στην καλύτερη περίπτωση θα φύγει να διασωθεί ο ίδιος με ελικόπτερο! (Αλίμονο, στους δικούς του που ΔΕΝ θα προλάβουν!)
- Ή θα παραπεμφθεί σε Ειδικό Δικαστήριο για πολύ βαριές κατηγορίες!
Κι αν έχει ήδη συμβεί το «κακό», αν επί των ημερών του έχει τρέξει το «αίμα» που ο ίδιος προέβλεψε, τότε δεν τον σώζει καμία συνταγματική πρόβλεψη περί «παραγραφής».
Η Ελλάδα θα βρεθεί σε συνθήκες μεταπολίτευσης!
Και κάθε μεταπολίτευση στεριώνει με την «τιμωρία των ενόχων» της συμφοράς που την προκάλεσε.
Με δύο λόγια:
Ο Τσίπρας φοβάται πλέον τα ελικόπτερα και τα Ειδικά Δικαστήρια!
Τώρα ήλθε η ώρα του φόβου για τον Τσίπρα!
Και δεν «φτουράνε» πια ούτε «επικοινωνιακές» πομφόλυγες, ούτε διχαστικά δημοψηφίσματα, ούτε 180 ψήφοι στη Βουλή για να περάσουν τα μέτρα, ούτε 180 ψήφοι για να ΜΗ περάσουν τα μέτρα, ούτε ερωτήματα του τύπου: «εσείς τι θα κάνατε;»…
Αυτά όλα είναι για διαχείριση κρίσεων υπό «κανονικές συνθήκες»…
Αυτά που φοβάται ο Τσίπρας, για το άμεσο μέλλον των επόμενων εβδομάδων (ή, έστω, ολίγων μηνών), δεν είναι «κανονικές συνθήκες» πλέον…
Και το μόνο που μπορεί να τον σώσει, είναι δύο πράγματα – τώρα, όχι «μετά από λίγο», γιατί θα είναι αργά:
- Είτε να κάνει μια σπαραξικάρδια έκκληση για «εθνική ενότητα» και «εθνική ομοψυχία»παραδίδοντας σε Οικουμενική Κυβέρνηση…
- Είτε να προκηρύξει άμεσα εκλογές.
Το πρώτο μπορεί να το προσπαθήσει! Μπορεί και όχι… Έτσι κι αλλιώς, όπως τα κατάφερε, δεν θα «τσιμπήσει» σχεδόν κανείς. Μόνος του έχει κάψει όλες τις «γέφυρες»…
Το δεύτερο – οι άμεσες εκλογές - είναι μονόδρομος…
Κι ας πέσει χαμηλά. Κάτω από 20%...
Αλλιώτικα, τον περιμένουν είτε ελικόπτερα για να τον σώσουν, είτε «εδώλια» για να καθίσει να τον δικάσουν!
Ούτε λύνεται το πρόβλημα της αξιολόγησης με συνηθισμένα παζάρια «μικρών υποχωρήσεων» με «λογικές αντιπαροχές» (σου δίνω λίγο «εργασιακά» μου δίνεις λίγο από «αφορολόγητο» κλπ.)
Αυτά όλα θα μπορούσε να τα αντιμετωπίσει σχετικά εύκολα!
Αλλά δεν πρόκειται γι’ αυτά πια…
Ο Τσίπρας φοβάται, πρώτον: ότι ακόμα κι αν βρεθεί «συμβιβασμός» με τους Ευρωπαίους (δηλαδή με τον κ. Μοσκοβισί, που όμως δεν έχει σημαντικό «λόγο» στην υπόθεση – γιατί το Eurogroup δανείζει, όχι η Κομισιόν), το ΔΝΤ δεν έχει πει την τελευταία του λέξη! Και το ΔΝΤ ζητάει μέτρα τώρα! Όχι μόνο μέτρα για το «απώτερο μέλλον» (οπότε… «ποιος ζει, ποιος πεθαίνει»). Μέτρα από τώρα! Και σκληρά μέτρα!
Από αυτά που ο Τσίπρας λέει πως «δεν πρόκειται να πάρει»…
Αλλά ας υποθέσουμε πως, για μια φορά ακόμα, θα καταπιεί τη γλώσσα του και θα τα πάρει. Αμ δεν είναι μόνον αυτά…
Ο Τσίπρας φοβάται, δεύτερον: ότι ακόμα κι αν πάρει τέτοια μέτρα (π.χ. μείωση του αφορολόγητου στις 6 χιλιάδες) και πάλι δεν ξεμπερδεύει με το ΔΝΤ. Το οποίο θα ζητήσει από τώρα αλλαγή της εργασιακής νομοθεσίας (ελεύθερες ομαδικές απολύσεις μέχρι 10% και δικαίωμα «ανταπεργίας»). Άμεσα! Εδώ και τώρα…
Αυτά χτυπούν κατευθείαν στον πυρήνα του «ιδεολογικού» DNA των αριστερών του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και στον πυρήνα του συντεχνιακού DNA της μεγάλης μάζας των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ (όσων του έχουν μείνει, τέλος πάντων). Δεν το αντέχουν αυτό!
Αλλά, ας υποθέσουμε πως… καταπίνουν ένα μαγκάλι κάρβουνα και το περνάνε κι αυτό. Δεν τελειώνει εδώ. Για την ακρίβεια, δεν άρχισαν ακόμα τα χειρότερα…
Τρίτον, ο Τσίπρας φοβάται, πως για να μείνει το ΔΝΤ στο Πρόγραμμα, θα ζητήσει και τριετές (τουλάχιστον) Μεσοπρόθεσμο. Αυτό είναι must!
Δεν μπαίνει το ΔΝΤ σε Πρόγραμμα χωρίς «μεσοπρόθεσμο». Ως τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ απέφυγε «μεσοπρόθεσμο», γιατί απλούστατα το ΔΝΤ δεν συμμετείχε ακόμα τυπικά στο Τρίτο Μνημόνιο…
Αλλά τα ευρωπαϊκά κοινοβούλια το ψήφισαν το καλοκαίρι του 2015, με την προϋπόθεση ότι το ΔΝΤ θα συμμετάσχει οπωσδήποτε! Και επειδή τώρα είναι η στιγμή που είτε θα συμμετάσχει είτε όχι (κι αν όχι, καταρρέει το Πρόγραμμα και δεν έχει άλλη εκταμίευση), τώρα θα χρειαστεί και Μεσοπρόθεσμο!
Και στον υπολογισμό θα μπουν τα πλεονάσματα με τον τρόπο που τα υπολογίζει το ΔΝΤ. Δηλαδή χωρίς να διογκώνονται οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του δημοσίου, όπως συμβαίνει ως τώρα με τα «πλεονάσματα» του Τσίπρα. Πράγμα που σημαίνει πως μάλλον θα αμφισβητηθούν ευθέως και οι ως τώρα «επιτυχίες» του! Και θα του ζητήσουν και πρόσθετα «διορθωτικά μέτρα»…
Μ’ άλλα λόγια, αν μπει το ΔΝΤ στο Πρόγραμμα, οι δυσκολίες του Τσίπρα θα είναι πολύ μεγαλύτερες απ’ ό,τι έχει αντιμετωπίσει ως τώρα…
Δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ κινδυνεύει με χίλια ζόρια και με την ψυχή στο στόμα να περάσει όλα τα προαπαιτούμενα για τη δεύτερη αξιολόγηση κι ύστερα ΠΡΙΝ εισπράξει την εκταμίευση να του σερβίρουν κι ένα «Μεσοπρόθεσμο» (από το ΔΝΤ) όλο «φωτιά». Αυτό δεν θα το αντέξει!
Τέταρτον, φοβάται ακόμα, πως το Μάρτιο μπορεί να αντιμετωπίσει πρόσθετο πρόβλημα (πέρα και πάνω απ’ όλα αυτά) με τις τράπεζες. Που μάλλον θα χρειαστούν νέα ανακεφαλαίωση (το υπονοεί αυτό, σαφώς πια, το ίδιο το ΔΝΤ).
Κι αυτό θα σημάνει πλέον κούρεμα καταθέσεων!
Κι αν συμβεί αυτό, θα είναι η «χαριστική βολή» για τον ίδιο, για την κυβέρνησή του και για την «πρώτη (και τελευταία) φορά αριστερά»!
Αλλά δεν τελειώσαμε. Έχει πολύ ακόμα…
Πέμπτον, φοβάται, πως κι αυτά αν μπορούσε - με κάποιο «μαγικό» τρόπο - να ξεπεράσει, και πάλι δεν είναι βέβαιο ότι τελικά θα έμπαινε το ΔΝΤ στη Συμφωνία!
Γιατί εκκρεμεί πάντα η τελευταία του έκθεση, που θεωρεί το Ελληνικό Χρέος εξαιρετικά ΜΗ βιώσιμο! (Και θεωρεί ευθέως πλέον, την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ υπεύθυνη που το κατέστησε ΜΗ βιώσιμο…)
Κι αυτό «απαγορεύει» στο ΔΝΤ να συμμετάσχει στο Πρόγραμμα! Από το Καταστατικό του…
Η λέξη «εξαιρετικά» προστέθηκε ακριβώς για να αποκλείσει εκ των προτέρων κάθε προσπάθεια για φραστικό συμβιβασμό με «λεκτικό… μπαλαμούτι»!
Για να ξεπεραστεί κι αυτός ο «σκόπελος» πλέον, πρέπει «κάτι» να δώσουν οι Ευρωπαίοι (π.χ. κούρεμα ονομαστικού χρέους) ή «κάτι» να δώσουν οι Έλληνες (να μειώσουν οι ίδιοι το χρέος τους μέσα από – πρόσθετο – κούρεμα καταθέσεων).
Κι επειδή οι Ευρωπαίοι αποκλείεται να δώσουν τώρα ονομαστικό κούρεμα (το απαγορεύουν οι εκλογές που γίνονται και οι συσχετισμοί που έχουν διαμορφωθεί πλέον και είναι δυσμενείς για την Ελλάδα), δεν μένει παρά να ζητηθεί από τους Έλληνες να δώσουν «κάτι» για να μειωθεί το χρέος τους: Δηλαδή να τους κουρευτούν οι καταθέσεις κι άλλο (πέρα και πάνω από το «κούρεμα» για ανακεφαλαίωση των τραπεζών)!
Πράγμα εφιαλτικό για το ΣΥΡΙΖΑ! Γιατί θα το «φορτωθεί» στο ακέραιο…
Αλλά δεν τελειώνουν οι φόβοι του Τσίπρα εδώ…
Έκτον, φοβάται, πως ακόμα κι αν βρεθεί τρόπος να τα αποφύγει όλα αυτά, τότε και πάλι υπάρχει ο κίνδυνος να μην υπάρξει συμφωνία και να αφεθεί να «σαπίζει»! Με το «ορόσημο» του Ιουλίου να πλησιάζει (θα χρειαστεί να πληρώσει η χώρα 7,3 δισεκατομμύρια τότε), χωρίς συμφωνία για αξιολόγηση, χωρίς εκταμίευση, με τις αγορές σε συναγερμό για «επικείμενη χρεοκοπία» της Ελλάδας και με τα δημοσιεύματα στον ξένο τύπο να οργιάζουν.
Στις συνθήκες αυτές, θα αναγκαστεί να συρθεί σε εκλογές και να συντριβεί στις κάλπες. Με ποσοστά πολύ μικρότερα πλέον απ’ ό,τι του δίνουν και οι χειρότερες ως σήμερα δημοσκοπήσεις…
Με τους βουλευτές του, όχι μόνο να μην παραμένουν «γαντζωμένοι στην εξουσία», αλλά να… παρακαλάνε «να τελειώσει αυτό το μαρτύριο»! Και μερικοί να τον εληνολογούν δημόσια πια, για να γλιτώσουν οι ίδιοι την κατακραυγή αμέσως μετά…
Ήδη το ευρωβουλευτής του Κούλογλου το είπε καθαρά προχθές:
- Από το να συντριβούμε αύριο-μεθαύριο, καλύτερα εκλογές τώρα κι ό,τι κρατήσουμε!
Ο Τσίπρας όμως, φοβάται κι αρκετά άλλα:
- Να βρεθούμε λίγους μήνες αργότερα, με πολύ δυσμενείς συσχετισμούς στην Ευρώπη: με την Ολλανδία και τη Γαλλία και την Ιταλία να έχουν περάσει στους λαϊκιστές εχθρούς της ευρωζώνης! Και να ζητούν να φύγουν…
Μόνο που εκείνες το «αντέχουν», ενώ εμείς όχι…
Και με την Ελλάδα του Τσίπρα να μην έχει καμιά ελπίδα να ακουστεί, στο παραμικρό πια…
- Ή να «σκάσει» η ευρωζώνη λίγους μήνες αργότερα (κι αυτό είναι κάτι που ο Κούλογλου είπε πως έχει πια πιθανότητα 50-50!) λόγω σύγκρουσης με τον Τράμπ, ή λόγω εκλογικών αποτελεσμάτων σε Ολλανδία, Γαλλία ή Ιταλία! Ή ακόμα για άλλους λόγους…
Οπότε θα βρεθούμε εκτός ευρώ, όχι λόγω grexit πια, αλλά διότι δεν θα υπάρχει ευρώ! Και τότε θα συμβεί ο… «Αρμαγεδδώνας» τον οποίο ο ίδιος ο Τσίπρας προέβλεψε ήδη από τον Ιούλιο του 2015!
- Ή ακόμα φοβάται μια σοβαρή κρίση με την «απρόβλεπτη» Τουρκία!
- Ή μια αναζωπύρωση του μεταναστευτικού, εξ αιτίας της Τουρκίας ή ανεξάρτητα κι απ’ αυτήν…
Όλα τα παραπάνω, το καθένα από μόνο του ή όλα μαζί συνδυαστικά (και «σωρευτικά») μπορούν να προκαλέσουν εσωτερική εξέγερση και εθνική καταστροφή! Και τότε:
- Στην καλύτερη περίπτωση θα φύγει να διασωθεί ο ίδιος με ελικόπτερο! (Αλίμονο, στους δικούς του που ΔΕΝ θα προλάβουν!)
- Ή θα παραπεμφθεί σε Ειδικό Δικαστήριο για πολύ βαριές κατηγορίες!
Κι αν έχει ήδη συμβεί το «κακό», αν επί των ημερών του έχει τρέξει το «αίμα» που ο ίδιος προέβλεψε, τότε δεν τον σώζει καμία συνταγματική πρόβλεψη περί «παραγραφής».
Η Ελλάδα θα βρεθεί σε συνθήκες μεταπολίτευσης!
Και κάθε μεταπολίτευση στεριώνει με την «τιμωρία των ενόχων» της συμφοράς που την προκάλεσε.
Με δύο λόγια:
Ο Τσίπρας φοβάται πλέον τα ελικόπτερα και τα Ειδικά Δικαστήρια!
Τώρα ήλθε η ώρα του φόβου για τον Τσίπρα!
Και δεν «φτουράνε» πια ούτε «επικοινωνιακές» πομφόλυγες, ούτε διχαστικά δημοψηφίσματα, ούτε 180 ψήφοι στη Βουλή για να περάσουν τα μέτρα, ούτε 180 ψήφοι για να ΜΗ περάσουν τα μέτρα, ούτε ερωτήματα του τύπου: «εσείς τι θα κάνατε;»…
Αυτά όλα είναι για διαχείριση κρίσεων υπό «κανονικές συνθήκες»…
Αυτά που φοβάται ο Τσίπρας, για το άμεσο μέλλον των επόμενων εβδομάδων (ή, έστω, ολίγων μηνών), δεν είναι «κανονικές συνθήκες» πλέον…
Και το μόνο που μπορεί να τον σώσει, είναι δύο πράγματα – τώρα, όχι «μετά από λίγο», γιατί θα είναι αργά:
- Είτε να κάνει μια σπαραξικάρδια έκκληση για «εθνική ενότητα» και «εθνική ομοψυχία»παραδίδοντας σε Οικουμενική Κυβέρνηση…
- Είτε να προκηρύξει άμεσα εκλογές.
Το πρώτο μπορεί να το προσπαθήσει! Μπορεί και όχι… Έτσι κι αλλιώς, όπως τα κατάφερε, δεν θα «τσιμπήσει» σχεδόν κανείς. Μόνος του έχει κάψει όλες τις «γέφυρες»…
Το δεύτερο – οι άμεσες εκλογές - είναι μονόδρομος…
Κι ας πέσει χαμηλά. Κάτω από 20%...
Αλλιώτικα, τον περιμένουν είτε ελικόπτερα για να τον σώσουν, είτε «εδώλια» για να καθίσει να τον δικάσουν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου