Τα μυρίστηκαν πρώτοι οι Αγγλοι το 1927, τα δοκίμασε το πολεμικό μας ναυτικό το 1928, η ιδιωτική τους εκμετάλλευση άρχισε το 1965 και η ζωή τους έκλεισε το 1979. Μία απίστευτη περιπέτεια του πρώην ιδιοκτήτη της ΧΡΩΠΕΙ.
Διαβάστε την απίστευτη ιστορία ενός Έλληνα επιστήμονα, του χημικού Σωτήρη Σοφιανόπουλου και εξάγετε τα δικά σας συμπεράσματα…
Ποιός είναι ο Σωτήρης Σοφιανόπουλος
Ο Σωτήριος Σοφιανόπουλος γεννήθηκε το 1938 στην Αθήνα. Το 1956 αποφοίτησε από το Γυμνάσιο Αναβρύτων. Σπούδασε Χημικός στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και στο Πολυτεχνείο Darmstadt της Γερμανίας. Διετέλεσε επί τετραετία Πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων φοιτητών στη Γερμανία. Επί 11 χρόνια διετέλεσε Αντιπρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της εταιρίας ΧΡΩΠΕΙ. Ειδικεύτηκε στην αναπτυξιακή έρευνα και τεχνολογία και μεταξύ άλλων κατασκεύασε τα πρώτα ελληνικά όπλα μετά το 1974. Είχε ξεκινήσει και την κατασκευή βαλλιστικών πυραύλων αλλά για διαφόρους λόγους (!) η παραγωγή σταμάτησε… Στα εργαστήρια της ΧΡΩΠΕΙ ο Σοφιανόπουλος συνέθεσε και το προωθητικό υγρό πυραύλων Υδραζίνη. Στα ναυπηγεία Αυλίδος κατασκεύασε τορπιλακάτους που όμως η προσπάθεια για διαφόρους λόγους (!) δεν συνεχίστηκε… Προσκλήθηκε από τον τότε πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή να υποβάλει “οικονομικό υπόμνημα”.
Για λογαριασμό του Υπουργείου Εθνικής Αμύνης έφερε σε πέρας υλικό εφαρμοσμένης έρευνας υψηλοτάτης τεχνολογίας με άκρως απόρρητη σύμβαση, το οποίο χαρακτηρίστηκε εθνικό θέμα υψίστης ασφάλειας, αλλά ποτέ δεν προσκλήθηκε στις δοκιμές… (!) Το 1972 απέδειξε ότι η σόγια ευδοκιμεί στη χώρα μας αλλά ναυάγησαν οι προσπάθειες του για βιομηχανική εκμετάλλευση… Κατασκεύασε το πρώτο εργοστάσιο παρασκευής πρωτεϊνούχων αλεύρων υψηλής περιεκτικότητας σε οξέα. Την τεχνολογία ζήτησε εκτός των άλλων κρατών και η Βουλγαρία με ανταλλαγή τεχνολογίας παραγωγής κιτρικού οξέος, αλλά το κράτος δεν επέτρεψε τη συνεργασία αυτή και διέταξε το κλείσιμο του εργοστασίου. (!) Το 1977 παρήγαγε το πρώτο ελληνικό πετρέλαιο στο Κερί Ζακύνθου και κατέληξε στα δικαστήρια κατηγορούμενος από την κρατική μηχανή, παρόλο που είχε πάρει δύο άδειες γι’ αυτό τον σκοπό… (!)
Τα πετρέλαια της Ζακύνθου
Τα μυρίστηκαν πρώτοι οι Αγγλοι το 1927, τα δοκίμασε το πολεμικό μας ναυτικό το 1928, η ιδιωτική τους εκμετάλλευση άρχισε το 1965 και η ζωή τους έκλεισε το 1979. Μία απίστευτη περιπέτεια του πρώην ιδιοκτήτη της ΧΡΩΠΕΙ.
Πρώτοι οι Άγγλοι μυρίστηκαν το πετρέλαιο της Ζακύνθου και πολύ αργότερα οι αναθυμιάσεις οδήγησαν εκεί και τη μύτη ενός επιχειρηματία: του ιδιοκτήτη της διαλυμένης σήμερα βιομηχανίας ΧΡΩΠΕΙ, Σωτήρη Σοφιανόπουλου.
• Το 1927 η αγγλική εταιρεία «NEAR EAST PETROLEUM COMPANY» έρχεται στη Ζάκυνθο, για να μελετήσει τις δυνατότητες αντλήσεως πετρελαίου. Δεν γίνεται όμως εντατική άντληση, των φρεατίων, γιατί λείπουν τά επαρκή μηχανήματα και οι δεξαμενές.
• Το 1928, η ελληνική κυβέρνηση στέλνει το τορπιλοβόλο «Πέργαμος» για να κάνει δοκιμές καύσεως. Η έκθεση που συντάσσεται καταλήγει σε ένα αισιόδοξο συμπέρασμα: «Εκ των ανωτέρω συνάγεται ότι τ’ αποτελέσματα των δοκιμών ήσαν ικανοποιητικά».
• Το 1965, ο Σωτήρης Σοφιανόπουλος επισκέπτεται για πρώτη φορά τη Ζάκυνθο και μαθαίνει ότι στο Κερί, σ’ ένα βάλτο 1.000 στρεμμάτων, υπάρχει πετρέλαιο!
Τα χρόνια της δικτατορίας αποφασίζει να ασχοληθεί επιχειρηματικά με την υπόθεση της Ζακύνθου. Η χούντα είχε τότε παραχωρήσει άδεια για γεωτρήσεις στην αμερικανική εταιρεία ANCAR OIL. Ο Σωτήρης Σοφιανόπουλος συναντιέται στα γραφεία της ΧΡΩΠΕΙ με τον ελληνικής καταγωγής πρόεδρο της ΑΝΚΑΡΟΪΛ Στερτζ (Στέργιου), καταλήγουν σε συμφωνία και αποφασίζεται να γίνει το συντομότερο γεώτρηση βάθους 2.500 μέτρων:
«Η ΑΝΚΑΡΟΪΛ και η ΧΡΩΠΕΙ θα είχαν ποσοστά επί της παραγωγής και της εκμετάλλευσης του πετρελαίου. Παρασκευή, θα ερχόταν ξανά ο Στερτζ για να υπογράψουμε τη σύμβαση και την Τρίτη γίνεται το πραξικόπημα στην Κύπρο. Ο Στερτζ δεν έρχεται και βέβαια η σύμβαση ναυαγεί. Γίνονται τα γνωστά, έρχεται η μεταπολίτευση και εγώ εξακολουθώ να ενδιαφέρομαι για τα πετρέλαια. Επισκέπτομαι τον καθηγητή Ζάχο, διευθύνοντα σύμβουλο της ΔΕΠ (Δημόσια Επιχείρηση Πετρελαίου). Πραγματικά, στέλνει στη ΧΡΩΠΕΙ την άδεια να προχωρήσω τις εργασίες στο Κερί».
Ο Σωτήρης Σοφιανόπουλος πηγαίνει στη Ζάκυνθο και στήνει εκεί ένα κανονικό εργοτάξιο επανδρωμένο με μηχανικούς και τεχνικούς της ΧΡΩΠΕΙ.
«Η μεγαλύτερη γεώτρηση που είχα κάνει ήταν βάθους 120 μέτρων το περισσότερο, όμως, πετρέλαιο έβγαινε από μια των 18 μέτρων. Πετρέλαιο χωρίς υδρόθειο, με βάση τη νάφθα. Έφτασα να βγάζω, ανάλογα με τις υδροστατικές πιέσεις, μέχρι και 70 βαρέλια πετρέλαιο την ημέρα. Για μήνες ολόκληρους τα πετρελαιοκίνητα φορτηγά της ΧΡΩΠΕΙ κινούνταν με αυτό το καύσιμο, ενώ επί χρόνια μου ζητούσαν να τους πω το μυστικό – πώς δηλαδή, κατάφερα να βγάλω ντίζελ σε πρώτη φάση χωρίς διυλιστήριο!».
Ο δραστήριος επιχειρηματίας ζητά από το υπουργείο Βιομηχανίας άδεια εκμεταλλεύσεως:
«Έτρεχα από το υπουργείο Βιομηχανίας στη ΔΕΠ και τούμπαλιν. Σ’ αυτά τα δρομολόγια με κορόιδευαν όλοι μαζί. Τράβηξα μια εταιρεία στη Ζάκυνθο και πουλούσα το πετρέλαιο που έβγαζα με κανονικό τιμολόγιο στη ΧΡΩΠΕΙ».
• Η δουλειά στο Κερί κρατάει δύο χρόνια και σταματάει με τη σύλληψη του Σωτήρη Σοφιανόπουλου. Όπως υποστηρίζει ο ίδιος:
«ενώ ο ίδιος ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε ζητήσει από τον υπουργό Βιομηχανίας να μου δοθεί άδεια εκμεταλλεύσεως, αντ’ αυτού μια ωραία πρωία έρχονται στο Κερί και με συλλαμβάνουν ως παραβάτη του νόμου επειδή παράγω αργό πετρέλαιο».
• Ο Σωτήρης Σοφιανόπουλος δικάζεται τον Μάιο του 1979 και αθωώνεται. Με δικαστική απόφαση, όμως, αναστέλλονται οι δύο άδειες που είχε για παραγωγή πετρελαίου. Από τότε, κανείς δεν ασχολήθηκε πια με τα πετρέλαια της Ζακύνθου. Η περιοχή αναδίδει ακόμα τη μυρωδιά του πετρελαίου και ο βάλτος βουλιάζει στα περασμένα υγρά γυαλιστερά μεγαλεία.
Ο Σωτήρης Σοφιανόπουλος υποστηρίζει από τότε ότι εσκεμμένα σκέπασαν την υπόθεση και κατηγορεί όλες τις κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης ότι παραδίδουν τον εθνικό πλούτο της χώρας στις πολυεθνικές…
Δείτε το παρακάτω βίντεο ντοκουμέντο και βγάλτε μόνοι σας τα συμπεράσματα…
votegreece.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου