ΑΚΟΥΣΑΝ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΥΝΙΑ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ;

Το χρυσό (από κάθε πλευρά) παιδί του ελληνικού αθλητισμού Λευτέρης Πετρούνιας είπε δυνατά αυτό που σκέπτονται όλοι οι Ελληνες, αλλά οι πολιτικοί κάνουν ότι δεν ακούν.

Ούτε λίγο ούτε πολύ, ο ολυμπιονίκης μας και τρις πρωταθλητής Ευρώπης στους κρίκους τόνισε ότι, σε ένα κράτος ασυνεπές, εκείνος αλλά και άλλοι άνθρωποι είναι συνεπείς. Αυτή η μικρή φράση αποτελεί το κλειδί για να αλλάξει η μοίρα αυτού του τόπου.

Να κάνει, δηλαδή, η Πολιτεία το αυτονόητο: Να δώσει το παράδειγμα η ίδια στους πολίτες της και να πάψει να είναι αφερέγγυα και ασυνεπής σε κάθε επίπεδο. Να δείξει ότι ο σεβασμός απέναντι σε πολίτες, και όχι υπηκόους και ραγιάδες, είναι το συστατικό μιας δημοκρατικής και ευνομούμενης Πολιτείας, και πως αυτό εκείνη το εφαρμόζει πρώτη και καλύτερη.

Δεν μπορεί το κράτος να σου λέει, για παράδειγμα, «πάρε σπίτι, αυτοκίνητο ή δάνειο με αυτούς τους όρους, με αυτές τις απαλλαγές, με αυτά τα κίνητρα» και, αφού τα κάνεις όλα αυτά, την επομένη να έρχεται και, αφού σε έχει δεσμεύσει χειροπόδαρα, να σου τα αλλάζει όλα εν μια νυκτί...

Δεν μπορεί το ίδιο το κράτος να μην τηρεί σχεδόν ποτέ τις ημερομηνίες σε όποια υποχρέωση έχει απέναντι στους φορολογουμένους και στη συνέχεια να ζητά τα ρέστα από τους πολίτες και να τους τρελαίνει στα πρόστιμα, εάν εκείνοι καθυστερήσουν μία μέρα.

Δεν μπορεί η Δικαιοσύνη να μη δίνει αναστολή και να φυλακίζει κάποιον για μια εμπορική απάτη, και την ίδια ώρα να δίνει αναστολή σε εμπόρους ναρκωτικών που σκοτώνουν κόσμο. Δεν μπορεί κάποιες υποθέσεις να εξετάζονται σε χρόνο ρεκόρ και άλλες να κωλυσιεργούν με τερτίπια και στο τέλος να παραγράφονται. Δεν μπορεί να μιλά για αξιοκρατία και, από την άλλη, να ανοίγει τα πορτοπαράθυρα στα δικά του παιδιά, γιατί είναι... καλύτερα από τα άλλα, που δεν έχουν (διαχρονικά) μπάρμπα στην Κορώνη. Δεν μπορεί να σου λέει «αγόρασε κρατικά ομόλογα» και να σ’ τα «κουρεύει» και να σε καταστρέφει.

Από την άλλη, δεν μπορεί οι πολιτικοί να τάζουν λαγούς με πετραχήλια, να μην κάνουν τίποτε από όσα υπόσχονται και να μην υπάρχει καμία τιμωρία. Οπως δεν μπορεί να εξαπατάς κάποιον σε μια δοσοληψία και να τη γλιτώνεις, αυτό πρέπει να συμβαίνει και στις σχέσεις του πολίτη με το κράτος του.

Αλλά από πού να το πιάσεις αυτό το ασυνεπές κράτος... Αυτό είναι που εξοργίζει και τους εταίρους μας στις διαπραγματεύσεις. Αλλα τους υπόσχονται (κακώς, φυσικά) ότι θα κάνουν και άλλα πράττουν. Αφού έμαθαν το κόλπο και οι δανειστές, και κάνουν κι αυτοί τα ίδια: Αλλα υπογράφουν και άλλα ζητούν στη συνέχεια.

Στις επιστροφές ΦΠΑ, στις επιστροφές φόρων, στα ραντεβού στα νοσοκομεία, στα σχολεία, στη Δημόσια Διοίκηση, η ασυνέπεια του κράτους σπάει κάθε ρεκόρ και εκπαιδεύει γενιές πολιτών να το αντιγράφουν σε κάθε ευκαιρία. Κλέβει το κράτος; Να κλέψουμε κι εμείς.

Είναι ασυνεπές το κράτος; Ας είμαστε κι εμείς. Μας κοροϊδεύει το κράτος; Ας το εξαπατήσουμε κι εμείς. Μια διαρκής αντιπαλότητα μεταξύ των δύο πλευρών, λες και είναι άλλα στρατόπεδα, καθώς λησμονούν το αυτονόητο, ότι κράτος και Πολιτεία είμαστε όλοι εμείς.
Και οι μεν και οι δε. Γι’ αυτό πιστεύουμε ότι το πρώτο ζητούμενο για να γυρίσει σελίδα ο τόπος είναι να κάνει πράξη τα αυτονόητα. Και η συνέπεια είναι το πρώτο και καθοριστικό βήμα.

Οποιος το κάνει πρώτος θα κερδίσει και την παρτίδα και την πατρίδα. Για να δούμε, ποιος θα τολμήσει να κάνει τον λόγο του συμβόλαιο σε κάθε επίπεδο...

Νίκος Ελευθερόγλου