ΞΥΠΝΑΤΕ, ΕΛΛΗΝΕΣ, ΠΡΙΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΑΡΓΑ

Τα σχέδια για γεωπολιτικές αλλαγές και η θέση Αθήνας και Λευκωσίας

Σάββας Καλεντερίδης

Από τις αρχές της δεκαετίας του ‘90, με επίκεντρο τις ΗΠΑ και τον μυθικό κόσμο των μεγάλων εταιριών πετρελαίου, τις λεγόμενες «Επτά Αδελφές», έχει ξεκινήσει η υλοποίηση ενός μεγάλου σχεδίου για τη δημιουργία μιας ζώνης άσκησης γεωπολιτικής επιρροής στην ευρύτατη περιοχή που ξεκινά από τον κόλπο της Βασόρας, διατρέχει το Ιράκ και τη Συρία, επεκτείνεται στην ανατολική Μεσόγειο, με την Κύπρο μέσα και εκείθεν, και διά της Ελλάδας φθάνει στην Ευρώπη. Στοιχείο της προαναφερθείσης γεωπολιτικής επιρροής είναι η εκμετάλλευση με συμφέροντες όρους για τις εταιρίες των κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου που υπάρχουν σε αυτήν τη ζώνη και η ασφαλής μεταφορά τους στις αγορές της Ευρώπης και όχι μόνον.

Tο σχέδιο αυτό, που είναι παλιό, συνδέεται με κάποιον τρόπο με το άλλο μεγάλο σχέδιο των ΗΠΑ, αυτό της «ευρύτερης ή μείζονος Μέσης Ανατολής», το οποίο προβλέπει επαναχάραξη συνόρων σε μια σειρά από χώρες, ανάμεσα στις οποίες το Ιράκ, η Συρία και η Τουρκία αλλά και δημιουργία νέων κρατών. Την ίδια περίοδο εμφανίζονται στην Ευρώπη διαλυτικές τάσεις, που οφείλονται σε δύο κύριες αιτίες.

Η μία είναι τα λειτουργικά προβλήματα της Ε.Ε., που οφείλονται σε δομικά λάθη, στη Συνθήκη του Μάαστριχτ, στη λειτουργία της ευρωζώνης, στην υποταγή της πολιτικής στην οικονομία και τις τράπεζες και στην αδυναμία της Ευρώπης να αντιμετωπίσει ή να ενσωματώσει νέα γεωπολιτικά και γεωπολιτισμικά δεδομένα. Η άλλη είναι η διαφαινόμενη πολιτική βούληση της νέας διοίκησης των ΗΠΑ να συμβάλει στη διάλυση της ευρωζώνης, που θα οδηγήσει στη διάλυση της Ε.Ε. Σε αυτόν τον στόχο, ασχέτως αν το Brexit ήταν αποτέλεσμα μιας πολιτικής βλακείας του Αγγλου πρωθυπουργού, φαίνεται ότι κατευθύνεται και το Ηνωμένο Βασίλειο, όσο δηλαδή παραμένει ενωμένο.

Αυτή η συμπόρευση Ουάσινγκτον - Λονδίνου, στο θέμα της διάλυσης της Ε.Ε., δεν περιορίζεται εκεί, αλλά επεκτείνεται και σε άλλες περιοχές· μία από αυτές η ανατολική Μεσόγειος και οι περιοχές όπου εκτείνονται οι ελληνικές θάλασσες. Αλλωστε, δεν έγινε στην τύχη η δήλωση του Αγγλου υπ. Αμυνας ενώ βρισκόταν στην Κύπρο: «Η σημασία των αγγλικών βάσεων στην Κύπρο δεν ήταν ποτέ μεγαλύτερη από τώρα». Κάτι ήθελε να πει ο άνθρωπος και είναι εξαιρετικά χρήσιμο να πάρουμε και να αναλύσουμε το μήνυμα.
Γιατί Ελληνισμός, Κύπρος και Ελλάδα θα πρέπει να προετοιμαστούμε για να διαχειριστούμε, αν όχι με επιτυχία, με τις λιγότερες απώλειες αυτά που είναι σε εξέλιξη στην περιοχή μας.

Τεράστια ζητήματα, τεράστια διλήμματα, τη στιγμή που η Ελλάδα περνά μια από τις πιο δύσκολες στιγμές της, με το πολιτικό σύστημα να είναι όχι απλά αδύναμο, αλλά ετοιμόρροπο, το ελληνικό κράτος να είναι διαλυμένο ένεκα της κομματοκρατίας - αναξιοκρατίας και του εθνοκτόνου συνδικαλισμού, την ελληνική κοινωνία αποπροσανατολισμένη και δέσμια ιδεοληπτικών ομάδων με συμμοριακά και εγκληματικά χαρακτηριστικά, με μια παιδεία όμηρο των πιο επικίνδυνων πανεπιστημιακών «δασκάλων», με μια νεολαία χωρίς αξίες, μέλλον και ελπίδα, με το δημογραφικό να προδιαγράφει ακόμη και το τέλος του ελληνικού έθνους σε μερικές δεκαετίες.

Οταν βλέπεις όλα αυτά πάνω από την πατρίδα σου και όταν ξέρεις ότι εκεί που θα μπορούσαμε να κυριαρχήσουμε στην περιοχή μας βυθιζόμαστε και διαλυόμαστε, όντας όμηροι πολιτικών απατεώνων, σου έρχεται να κραυγάσεις, μήπως και ξυπνήσει η καθεύδουσα ελληνική κοινωνία από τον θανάσιμο ύπνο.
Ξυπνάτε, Ελληνες, πριν είναι πολύ αργά…

Σάββας Καλεντερίδης