ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΝΕΟ 3-0;

 Αθρώα προσέλευση των εκπροσώπων των τοπικών αρχών στο τουρκικό προξενείο Κομοτηνής, για να ευχηθούν στον πρόξενο για το Μπαιράμ. Θρησκευτικού χαρακτήρα ευχές στον υπάλληλο ενός “κοσμικού” κράτους; Μπα! Απλώς, δουλοπρέπεια…

Πως αλλιώς θα μπορούσε να πει κάποιος με μια φράση-τίτλο την κίνηση προσχώρησης στο ΠΑΣΟΚ, του μέχρι πρότινος βουλευτή με το ΠΟΤΑΜΙ, αφού πρώτα ανεξαρτητοποιήθηκε, μειονοτικού Ιλχάν Αχμέτ; Ποια ήταν τα κίνητρα της «μεταγραφής» αυτής; Τι σημαίνει αυτό το ανακάτεμα της τράπουλας; Ποιοι ωφελούνται και ποιοί θα μείνουν πάλι εκτός «νυμφώνα»;

Αυτά είναι ορισμένα από τα ερωτήματα που προκύπτουν (θα μπορούσαν να είναι και περισσότερα), μετά από το ΜΠΑΜ της εβδομάδας, μιας και οι συνομιλίες στην Ελβετία για το κυπριακό δεν είχαν να επιδείξουν κάτι το αξιόλογο από πλευράς προόδου. Έτσι για να μην μείνουμε «χωρίς βαρβάρους», όπως λέει και ο ποιητής, το πολιτικό σκηνικό ή το παρασκήνιο αν θέλετε καλύτερα μας αποζημίωσε δεόντως.

Εξαιρετικά συχνό είναι το φαινόμενο της δημόσιας εμφάνισης των τοπικών αρχόντων της Θράκης μαζί με τον Τούρκο πρόξενο  (τον οποίο έχουν de facto αναγάγει σε πολιτειακό τους ουσιαστικά εταίρο, «νομιμοποιώντας» την εξωθεσμική και παράνομη δράση του), των επισκέψεών τους στο Προξενείο ή της παρουσίας τους σε εκδηλώσεις όπου διακηρύσσεται πανηγυρικά ο κεμαλικός φασισμός.

Εδώ μια παλιότερη χαρακτηριστική φωτογραφία του νομάρχη Ροδόπης Γιαννακίδη με τον προηγούμενο πρόξενο Γιαρντίμ.

Ο μειονοτικός βουλευτής λοιπόν με το «ΠΟΤΑΜΙ» Ιλχάν Αχμέτ, εφάρμοσε μια προσφιλή αρχή σε πολλούς. Οδηγούμενος από το αίσθημα της πολιτικής επιβίωσης αλλά και των νέων όρων συνεργασίας που του πρότεινε το ΠΑΣΟΚ της Φώφης Γεννηματά (πολύ πιο καλύτερων από αυτούς που του πρόσφερε το κόμμα του Σταύρου Θεοδωράκη), δεν δίστασε και αμέσως είπε το πολυπόθητο ΝΑΙ και πλέον θεωρείται βουλευτής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης…. Το δε κόστος της «μεταγραφής»;…. Κρατηθείτε… Μόλις ένα κουτί σουτζούκ λουκούμ,… αξίας μερικών ευρώ. Θα ισχυριστεί κανείς ότι το δώρο αυτό ήταν συμβολικό, μιας και θεωρείται παραδοσιακό της περιοχής της Ροδόπης και της Ξάνθης. Στον αντίλογο όμως μπορεί να ειπωθεί κάλλιστα ότι η σημειολογικός συμβολισμός του «δώρου» εμπεριέχει σεξιστικό περιεχόμενο αν σκεφτεί κανείς το σχήμα, το μήκος και το πάχος του. Το θέμα όμως δεν είναι αυτό.

Εκεί που πρέπει να σταθούμε είναι οι σχεδιασμοί για την επόμενη μέρα για την Ροδόπη και τη Θράκη γενικότερα. Και αυτή η επόμενη μέρα έχει ονοματεπώνυμο και λέγεται «επομένη των εκλογών». Ήδη οι κομματικοί εκλογικοί χάρτες βρίσκονται σε επεξεργασία όσο κι αν δεν το ομολογούν οι πολιτικοί. Με την ανακατανομή της εκλογικής βάσης, οι 3 έδρες της εκλογικής περιφέρειας της Ροδόπης θα μοιραστούν σε ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις τοπικών που ασχολούνται χρόνια με το σπορ των εκλογών και τα τοπικά δρώμενα.

Αυτός λοιπόν είναι και ο σκοπός του Ιλχάν Αχμέτ και φυσικά και του συστήματος που βρίσκεται από πίσω του. Να συνδυάσει λοιπόν τόσο, την προσωπική του πολιτική επιβίωση, φεύγοντας από ένα κόμμα που δημοσκοπικά καταποντίζεται, αφού όλα δείχνουν ότι βρίσκεται κάτω του 3% και πηγαίνοντας σε ένα κόμμα που διατηρεί και τις παραδοσιακές του δυνάμεις στην περιοχή, μιας και θα μεταφέρει μαζί του και τις 14 περίπου χιλιάδες ψήφους αλλά και τα ποσοστά του πανελλαδικά κυμαίνονται πολύ πάνω από το 5%, οπότε εξασφαλίζει άνετα την εκλογική του εκπροσώπηση με τη σημαία του ΠΑΣΟΚ.

Βασικά το διακύβευμα είναι η επανάληψη του 3-0 η 0-3 αν θέλετε πιο καλά στη Ροδόπη και η μεταγραφή Ιλχάν αυτό δείχνει. Εκεί ποντάρει το τουρκικό προξενείο. Θεωρείται βέβαιη επίσης και η κοινοβουλευτική παρουσία ενός ακόμα μειονοτικού με τα χρώματα του ΣΥΡΙΖΑ. Ο μεγάλος άγνωστος «Χ» στην όλη εξίσωση παραμένει η ΝΔ. Τι θα πράξει ο αρχηγός της για το ψηφοδέλτιο της Ροδόπης; Βέβαια αυτό που δεν έχει ξεκαθαρίσει ακόμα είναι λίστα ή σταυρός… Προσωπική εκτίμηση είναι ότι κι αν επιλεγεί από τα 2 το δίλημμα παραμένει το ίδιο. Και φυσικά στην περίπτωση της λίστας εάν προτιμηθεί πρώτος χριστιανός υποψήφιος, αυτό θα σημαίνει ότι οι μειονοτικοί ψήφοι θα κατευθυνθούν στα άλλα 2 κόμματα ενώ αν προτιμηθεί μουσουλμάνος θα πάρει το μερίδιο που της αναλογεί από την μειονοτική πίτα.

Στην περίπτωση του σταυρού και πάλι για να υπάρξει χριστιανική εκπροσώπηση στο κοινοβούλιο εκ μέρους της Ροδόπης με τη «φανέλα» της ΝΔ, θα πρέπει ο όποιος χριστιανός υποψήφιος να κατορθώσει να υπερκεράσει τον όποιο μουσουλμάνο υποδείξει το προξενείο, σε ψήφους. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι θα πρέπει η πειθώ του να είναι τέτοια που να αποσπάσει όχι μόνο το μείζον των ψηφοφόρων της ΝΔ αλλά και το μείζον των όποιων δυσαρεστημένων χριστιανών που ψήφισαν άλλα κόμματα στις εκλογές του 2015. Και δύσκολο αλλά και εύκολο μαζί… και εξηγούμε..

Έχει παρατηρηθεί ότι η συνεχιζόμενη χειραγώγηση της μειονότητας μεταξύ άλλων έχει και σαν στόχο την κατεύθυνση της μειονοτικής ψήφου, αναλόγως με τα τουρκικά συμφέροντα στην Θράκη. Βασικός τους στόχος η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη δυνατή αριθμητική εκπροσώπηση τους στο ελληνικό κοινοβούλιο. Και φυσικά κάτι τέτοιο δίνει και ανάλογο «μπόνους» στον εκάστοτε Τούρκο πρόξενο, που καταγράφεται στο διπλωματικό βιογραφικό του. Η συμπαγής λοιπόν μάζα της κατευθυνόμενης μειονοτικής ψήφου, σε συνδυασμό πάντα με τον πολυκατακερματισμό της αντίστοιχης χριστιανικής, λόγω του μεγάλου αριθμού κομμάτων, οδηγεί μοιραία σε πρωτιές των μειονοτικών υποψηφίων έναντι των συνυποψηφίων τους από την πλειονότητα.

Έτσι κερδίζουν τις έδρες σε μια ιδιαίτερα ευαίσθητη εκλογική περιφέρεια, που λόγω του μεγάλου αριθμού μειονοτικών αλλά και του γεγονότος ότι είναι ΤΡΙΕΔΡΙΚΗ περιφέρεια και τα αποτελέσματα σε επίπεδο περιφέρειας ΑΜΘ αλλά και πανελλαδικά μπορούν να φέρουν τα πάνω – κάτω, με εναλλαγές στην κατανομή των εδρών. Μια σαφή εικόνα θα μπορούσε να σχηματιστεί εάν πχ η ποσοστιαία διαφορά μεταξύ πρώτου και δεύτερου κόμματος είναι πολύ μεγάλη και να πλησιάζει σε διψήφιο νούμερο. Στην περίπτωση αυτή θα μιλάμε για 2 έδρες υπέρ του πρώτου κόμματος (ΝΔ κατά τα φαινόμενα) και ΠΑΣΟΚ ή ΣΥΡΙΖΑ η Τρίτη έδρα. Ας μην ξεχνάμε ότι η ΝΔ (περί αυτής ο λόγος), παρόλο που ήταν δεύτερη σε ψήφους στη Ροδόπη ΔΕΝ εξέλεξε βουλευτή, με την Τρίτη έδρα να πηγαίνει στον Ιλχάν Αχμέτ του Ποταμιού τότε μιας και ο εκλογικός νόμος και η ανακατανομή εδρών έδινε την Τρίτη έδρα στο κόμμα με τις πιο πολλές αδιάθετες ψήφους στην περιφέρεια ΑΜΘ.

Ένα σύμπλεγμα λοιπόν αλληλοσυγκρουόμενων ανακατανομών οδήγησαν το δεύτερο σε δύναμη κόμμα να μην εκλέξει βουλευτή στη Ροδόπη. Αυτό το γνώριζαν και το γνωρίζουν πολύ καλά στην Ιώνων (οδός που βρίσκεται το Γενικό Προξενείο της Τουρκίας στην Κομοτηνή), μιας και οι κατά τα λοιπά φίλοι γείτονες και σύμμαχοι, έχουν γίνει ειδήμονες στην μελέτη του εκλογικού νόμου, γνωρίζουν ανά πάσα στιγμή τις πιθανότητές τους για το 3-0 ή όχι. Με απλές και μελετημένες κινήσεις λοιπόν, συντονίζουν και κατευθύνουν τις μειονοτικές ψήφους σε ασφαλή ύδατα, με σκοπό να έχουν πολιτικό λόγο είτε στη συμπολίτευση, είτε στην αντιπολίτευση. Και φυσικά εννοείται ότι όλοι τους είναι και μέλη του φιλοτουρκικού μειονοτικού κόμματος DEB ή ΚΙΕΦ στα ελληνικά (Κόμμα Ισότητας, Ειρήνης και Φιλίας) που ίδρυσε ο Αχμέτ Σαδήκ.

Μέσα στο αλλαλούμ του εκλογικού νόμου με το πλήθος σταθερών και αστάθμητων παραγόντων, οι επίδοξοι χριστιανοί υποψήφιοι βουλευτές της Ροδόπης, πρέπει να υπερακοντίσουν όχι μόνον τους όποιους αντιπάλους του ψηφοδελτίου τους και των άλλων ψηφοδελτίων, αλλά και τον ίδιο τους τον εαυτό, προκειμένου να «πιάσουν» μια θέση από τις τρεις στον κοινοβουλευτικό ήλιο που προσφέρει η εκλογική περιφέρεια της Ροδόπης. Ας μη γελιόμαστε… η μετακίνηση Ιλχάν στο ΠΑΣΟΚ φανερώνει σειρά πραγμάτων. Ας δούμε ποια είναι αυτά επιγραμματικά.

1. Επίκεινται εκλογές και η συσπείρωση των κομμάτων γενικεύεται.
2. Η Άγκυρα είναι ευχαριστημένη από την πολιτική δραστηριότητα του Ιλχάν και γι αυτό το λόγο του έδωσε το ΟΚ για την εκ νέου κάθοδό του στις επικείμενες εκλογές αλλά με το ΠΑΣΟΚ αυτή τη φορά.
3. Αποδεικνύεται για μια ακόμα φορά ότι η Τουρκία αναμειγνύεται στα πολιτικά πράγματα της χώρας μας, με τη χρησιμοποίηση αι την στοχευμένη καθοδήγηση της μειονοτικής ψήφου.
4. Οι μουσουλμάνοι της Θράκης στην συντριπτική πλειοψηφία τους, δεν μπορούν να εκφέρουν διαφορετική πολιτική άποψη από αυτή της «επίσημης» γραμμής, φοβούμενοι κοινωνικό παραγκωνισμό και περιθωριοποίηση από τους ομόθρησκούς τους.

Αυτό το τελευταίο φαίνεται και από το γεγονός ότι ο εν λόγω βουλευτής από το 2009 μέχρι και σήμερα, έχει αλλάξει 5 φορές κομματικό στρατόπεδο (ΝΔ-ΔΗΣΥ-ΔΗΜΑΡ-ΠΟΤΑΜΙ-ΠΑΣΟΚ), συμπαρασύροντας και τις χιλιάδες ψηφοφόρους που τον ακολουθούν. Χαρακτηριστικό δε παράδειγμα η αλλαγή πλεύσης σε εκ διαμέτρου αντίθετο στρατόπεδο το 2012. Για να φρεσκάρουμε τη μνήμη μας, τον Μάιο του 2012 κατέρχεται ως υποψήφιος βουλευτής με το κόμμα της Ντόρας Μπακογιάννη (ΔΗΣΥ), δεξιών καταβολών. Οι εκλογές δεν βγάζουν κυβέρνηση και επαναλαμβάνονται μετά από 40 μέρες… τόσες χρειάζεται και ο Ιλχάν για να γίνει από κλασσικός δεξιός, συνοδοιπόρος της αριστερής ΔΗΜΑΡ. Μαζί του ακολουθούν και οι ψήφοι του.

Στεκόμενοι σ αυτό το τελευταίο, είναι πασιφανές ότι μέσα σε 40 ημέρες καμιά πληθυσμιακή ομάδα δεν αλλάζει πολιτική πεποίθηση ή ιδεολογία. Το παράδοξο λοιπόν είναι ηλίου φαεινότερο. Ποδηγέτηση κατά κόρον της μειονοτικής ψήφου. Και αυτό μπορεί να συγκριθεί ΜΟΝΟ με την ελληνική συλλογιστική του παραδοσιακού ψηφοφόρου αλλά και αυτού που έχει αποφασίσει η και προαποφασίσει ακόμα και το τι θα ψηφίσει ασχέτως προσώπων που απαρτίζουν το όποιο ψηφοδέλτιο. Να λοιπόν ότι αυτός ο τρόπος που ακολουθείται χρόνια τώρα στους κύκλους της μειονότητας αποδίδει καρπούς. Γνωρίζουν ότι αν διασπαστούν δεν θα έχουν καμία πιθανότητα, ενώ ενωμένοι καταφέρνουν πολλά και φυσικά με την ανοχή και την αποδοχή της πολιτείας.

Ένα άλλο αξιοσημείωτο παράδοξο εκλογικής προτίμησης της μειονότητας ήταν οι ευρωεκλογές-αυτοδιοικητικές εκλογές όπου συνέβησαν τα εξής:

1. Στις ευρωεκλογές ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΕΦ
2. Στις εκλογές για την περιφέρεια ΑΜΘ ψήφισαν τον υποψήφιο που στήριζε η ΝΔ και
3. Για τον Δήμο Κομοτηνής τον υποψήφιο που στήριζε το ΠΑΣΟΚ……

Τα συμπεράσματα δικά σας. Αν και βέβαια υπάρχει λογική εξήγηση σε όλο αυτό, η οποία λέει… ΤΑ ΕΧΩ ΚΑΛΑ ΜΕ ΟΛΟΥΣ.

Αν θέλουμε να αλλάξει το εκλογικό τοπίο στη Ροδόπη, πρέπει πρώτα να αλλάξουμε τρόπο σκέψεις εμείς οι ίδιοι. Οι απλοί ψηφοφόροι, αυτοί που στέλνουν στη βουλή τους εκπροσώπους τους. Όλα είναι θέμα παιδείας και δη πολιτικής. Ας επωμιστούν όλοι τις ευθύνες τους για το κατάντημα της πολιτικής ζωής της χώρας και ας αποκαταστήσουν το χαμένο κύρος της, αφού πρωτίστως παραμερίσουν τα μικροκομματικά συμφέροντα. Τρόποι υπάρχουν έστω και με κρατική παρέμβαση. Ενδεικτικά αναφέρονται 2:

1. Θεσμοθέτηση από τα κόμματα της εκλογής (από εκλόγιμη θέση), μέσω του ψηφοδελτίου επικρατείας, βουλευτών πρωτίστως από την Ροδόπη, αλλά και την Θράκη γενικότερα.
2. Αλλαγή της διοικητικής υπαγωγής των νησιών Θάσου (14.000 κάτοικοι περίπου) και Σαμοθράκης (3.000 κάτοικοι περίπου) από τους νομούς Καβάλας και Έβρου στο Νομό Ροδόπης, για την ενίσχυση των χριστιανικών ψήφων και με παράλληλη αύξηση του αριθμού των εδρών κατά 1.

Και όλα αυτά αν θέλουμε να μην έχουμε στην Ροδόπη μας πάλι το 3-0.

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΔΡ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ.Ε.ΔΡΟΥΓΟΣ

http://ambassadorsatlarge.com/archives/71050